zaterdag 21 mei 2011

Dag Sinterklaasje!

Vandaag werd bekend gemaakt dat acteur Bram van der Vlugt na 25 jaar stopt met zijn rol als Sinterklaas.

Het klinkt misschien gek, maar het doet me toch wel wat. Het is alsof er weer een stukje jeugd "voorbij" is. Sterker nog...met het stoppen van Bram van der Vlugt met zijn rol als Sinterklaas voelt het net bijna alsof Sinterklaas nu ècht dood is....

Ik ben nog van de generatie die ook Adrie van Oorschot als Sinterklaas heeft meegemaakt (jeetje, ik word oud! lol!), maar....op 1 of andere manier was Bram van der Vlugt voor mij persoonlijk gewoon de vleesgeworden Sinterklaas!

Toen mijn zoon nog een peuter was en wij naar het grote Sinterklaasfeest gingen in de Utrechtse Jaarbeurs (eerst georganiseerd door RTL4, gepresenteerd door Paul de Leeuw....en later georganiseerd door Fox Kids, presentatie door Peter Jan Rens) (stiekem vond ik, eerlijkheidshalve, de presentatie van Paul de Leeuw het leukst en het spontaanst!), verscheen daar ook Bram van der Vlugt als Sinterklaas....op dat witte paard, waarmee hij een heel rondje door de Utrechtse Jaarbeurs heen reed, zodat hij voor het hele publiek goed te zien was.
Wat een prachtig gezicht en wat een geweldige ervaring. Bijna zo'n "kippenvel moment". Deze Sinterklaas had "aanzien"! Deze Sinterklaas was gewoon "levensecht"!
Zelfs als volwassene ging je bijna in het "sprookje" van Sinterklaas geloven wanneer Bram van der Vlugt Sinterklaas speelde.

En nu is er, na 25 jaar, toch een stukje geschiedenis ten einde...

De rol van Sinterklaas wordt opgevolgd door acteur Stefan de Walle.
De meesten onder ons zullen hem kennen als "Kees" in de comedy serie (en film) "Flodder".
Op Twitter nam ik ook enkele negatieve reacties waar n.a.v. het feit dat de "nieuwe Sinterklaas" ooit een rol in Flodder heeft gespeeld. Toch vind ik dat een beetje een raar "vooroordeel". Ik bedoel...die rol uit Flodder is ook al zo'n beetje 100 jaar geleden, althans....zo voelt het wel eens. Die serie wordt ellenlang herhaald, terwijl de acteurs uit die serie zo langzamerhand inmiddels ook een "dagje ouder" zijn geworden.
Gisteren was Stefan de Walle nog op tv te zien in de rol van "dokter" in de film "Pluk van de Petteflet". Met andere woorden....die man heeft inmiddels echt wel veel meer rollen op zijn CV staan dan alleen "Kees" uit Flodder!

Ik neem aan dat acteurs ook voor de rol van Sinterklaas gewoon "auditie" moeten doen....net zoals dat voor andere rollen ook het geval is?
Dat men in dit geval voor Stefan de Walle gekozen heeft, is denk ik niet voor niets.
Ik heb er alle vertrouwen in dat hij de capaciteiten heeft om de aankomende 25 jaar de rol van Sinterklaas te vervullen, zodat ook mijn kleinkinderen ooit misschien met weemoed "afscheid" van "hun" Sinterklaas zullen nemen, als Stefan die rol wellicht over 25 jaar weer aan een ander doorgeeft....
Ik denk dat Stefan de Walle qua persoonlijkheid een beetje dezelfde "humor" en "toegankelijkheid" heeft als Bram van der Vlugt als Sinterklaas en dat heb je wel nodig in zo'n rol, denk ik. Het komt dus vast wel goed allemaal ;-)

Volgens de voorspellingen zou vandaag de wereld vergaan. Dat is niet gebeurd. Maar...met het stoppen van Bram van der Vlugt als Sinterklaas voelt het uiteindelijk toch wel een klein beetje zo. Ik denk wel dat Stefan de Walle de rol als "nieuwe" Sinterklaas op een fantastische wijze zal spelen de komende jaren, maar....ik moet er wel eventjes aan wennen en misschien dat ik het zelfs eventjes moet "verwerken" als het ware...;-)

Bram van der Vlugt, dankjewel voor zoveel mooie, leuke en hartverwarmende jeugd- en Sinterklaasherinneringen!

vrijdag 20 mei 2011

Annie MG Schmidt 100 jaar, lang zullen ze lezen!

Jip en Janneke....wie is er niet groot mee geworden? (dit keer heeft deze zin niets met de slogan te maken van dat bekende merk pindakaas, lol!) Al toen ik op de kleuterschool zat (dan praten we over midden jaren 70) werden de boekjes van Jip en Janneke voorgelezen. Dat was altijd een soort van "hoogtepunt" van de lesdag als de juf het Jip en Janneke boekje erbij pakte om vervolgens in de kring te gaan zitten en daarna iedere kleuter in onze klas ademloos naar de verhalen zat te luisteren.

Nu zoveel generaties later worden de Jip en Janneke boeken nog steeds verslónden door kinderen. Uiteraard staat ook hier het grote Jip en Janneke boek bij ons in de boekenkast en zijn mijn eigen kinderen ook uit dit boek voorgelezen.
Ook andere titels van boeken die door Annie MG Schmidt geschreven zijn hebben wij in huis.

Eigenlijk vind ik de boeken van Annie MG Schmidt nog nèt geen "verplichte kost" voor kinderen, maar het scheelt niet veel ;-)

Natuurlijk is Annie MG Schmidt ook verantwoordelijk voor veel teksten uit liedjes.....met name de nummers uit "Ja zuster, nee zuster" hebben we altijd uit volle borst meegezongen.....en....gek genoeg.....geldt wederom hetzelfde voor mijn eigen kinderen. En tegenwoordig als volwassene? Ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat ik nummers als "Mijn opa", "Dikkertje Dap", "Schipbreukeling" (Zwaaien met je onderbroek, zwaaien met je hemd!), "Op de step" e.d. nog steeds luidkeels mee sta te "blèren" als ze gedraaid worden.

Het klinkt misschien gek, maar wanneer je de liedjes van Annie MG Schmidt hoort of zingt....of wanneer je uit haar boeken leest...is het altijd net of er ergens toch weer een klein beetje "kind" in jezelf naar boven komt.....ook al ben je dan reeds "volwassen". Een beetje hetzelfde gevoel als wanneer je als volwassene weer in het "sprookjesbos" van de Efteling komt....dan voel je jezelf ineens weer "klein" ;-)

Op 21 mei 1995 overleed Annie MG Schmidt op 84-jarige leeftijd.
Toch is het soms net of Annie MG Schmidt nog steeds "om ons heen" is op 1 of andere manier. Ze heeft natuurlijk heel veel verschillende soorten boeken, teksten, songteksten en gedichten geschreven, maar....als ik aan Annie MG Schmidt denk, denk ik toch met name aan al die geweldige kinderboeken die ze heeft geschreven. Kinderboeken die ook verfilmd zijn en waar dagelijks nog steeds zo ontzettend veel kinderen van genieten.

Ook nu weer zit onze dochter van 6 ademloos naar de verfilming van "Pluk van de Petteflet" te kijken... (de liedjes uit die film vind ik trouwens ook helemaal geweldig!) Wanneer je kinderen ademloos naar iets kunt laten luisteren of kunt laten kijken....als je kinderen....generaties lang....kunt blijven boeien met die fantastische kinderboeken, dan heb je toch echt wel "steen verlegd" hier op aarde, zou ik bijna willen zeggen.

Vandaag, 20 mei, zou Annie MG Schmidt (20 mei 1911 – † 21 mei 1995) de leeftijd van 100 jaar hebben bereikt.
Ook bekende schrijfsters zijn sterfelijk....maar....haar boeken zijn dat waarschijnlijk niet. Ik zou er niet raar van staan te kijken als, wanneer ik misschien ooit zelf kleinkinderen heb, we over pakweg 20 jaar nog steeds miljoenen kinderen kunnen blijven boeien met de boeken van Annie MG Schmidt.

Annie MG Schmidt 100 jaar, lang zullen ze lezen!

vrijdag 6 mei 2011

In de rij

Gisteren zijn we planten wezen kopen voor onze tuin. Eenmaal bij de kassa aanbeland is het altijd een hele toer om met een zwaarbeladen karretje netjes tussen alle andere klanten door te manoeuvreren, hopelijk zonder iemand te raken. Het was 5 mei, bevrijdingsdag, dus de meeste mensen zijn dan vrij van hun werk op zo'n dag, inclusief mijn eigen persoontje. Dit betekent dan dus bijna automatisch extra drukte bij het betreffende tuincentrum (grenzend aan een bouwmarkt). Daar stel je jezelf dan van te voren op in, althans....ik wel eigenlijk.

Toch blijf ik het altijd reuze verwonderlijk vinden dat mensen eerst soms letterlijk uren uitgebreid en op het dooie gemak door zo'n winkel heen kunnen slenteren, om vervolgens...als ze ook maar 2 seconden in de rij staan bij een kassa, bijna onmiddellijk beginnen te klagen, zuchten, steunen en te schelden dat "ze zo lang in de rij moeten staan".... Dus....totaal geen haast bij het winkelen, maar...is men eenmaal klaar, dan willen ze het liefst meteen door die kassa heen vliegen!
Reacties als "Oh, ik sta altijd in de verkeerde rij", "wat is die kassière sloom", "kunnen ze niet sneller?" of zelfs commentaar leveren op een klant voor hen, omdat die "zoveel in het karretje heeft staan" e.d. zijn dan vaak onverbiddelijk.

Of je nu in de rij staat bij een tuincentrum, bouwmarkt, supermarkt, drogist of waar dan ook.....de reacties zijn eigenlijk vrijwel altijd identiek.

De enige uitzondering is misschien de rij bij de stoeltjes van een willekeurige skilift. De sketch waarin Tineke Schouten dit onderwerp behandelt en in geuren en kleuren vertelt hoe dit dan in zijn werk gaat bij zo'n skilift, heb ik al diverse malen gezien en iedere keer kun je me weer bij elkaar vegen van het lachen. Zoals ze het vertelt, zie je het gewoon voor je ogen gebeuren. Mensen lachen erom, maar in principe zit er wel een kern van waarheid in deze sketch. Dat mensen wèl rustig 2,5 uur in de rij staan bij zo'n skilift, maar...als ze 2 minuten te lang bij de kassa in de rij staan, hebben ze meteen een "opgekropte nek van de spanning"..... Hoewel dit natuurlijk iets meer aangedikt wordt in zo'n sketch van Tineke Schouten, is dit in feite wel zoals het in werkelijkheid is.

Ik betrap mezelf er ook wel op dat ik in een supermarkt toch een rij probeer op te zoeken waar de minste mensen staan. Dat is logisch.
Echter....jezelf druk maken als je in een lange kassa-rij staat heeft net zo veel zin als gaan lopen stressen en schelden wanneer je met je auto in de file staat. Oftewel...je schiet er niets mee op!
Je kunt ongeduldig worden, irritatie voelen, boos worden enzovoort, maar....je hebt uiteindelijk alleen maar jezelf ermee.

En uiteindelijk....waarom altijd zo'n haast? Waarom wel eerst uitgebreid winkelen en dan bij de kassa het liefst meteen de winkel uit willen zoeven? Moet je ergens heen?
Als je soms echt in een lange rij staat, dan duurt het soms misschien net 2 of 3 minuten langer dan je gehoopt had. Dus...eigenlijk scheelt het bijna niets.
Het is een beetje hetzelfde als wanneer je in de auto ingehaald wordt door mensen die je haastig voorbij racen, je bekant de bocht afsnijden of...zelfs inhalen langs een aaneengesloten witte streep op de weg....en...vervolgens moeten ze dan net als jij plotseling stoppen bij het volgende rode stoplicht. Hun "inhalingsmanoevre" heeft dus geen enkele zin gehad. Wachten moeten ze uiteindelijk toch, net als jij.

Ik weet niet of u wel eens op een drukke zaterdag op de Oude Gracht in Utrecht geweest bent? Er is dan op die dag ook altijd "markt" in de binnenstad (Vredenburg). Naast de markt op Vredenburg staan er dan bijvoorbeeld ook bloemenkraampjes op de Oude Gracht.
De Oude Gracht is zo'n beetje "het hart" van de oude Utrechtse binnenstad, dus....vooral op zaterdag ziet het daar zwart van de mensen meestal.
Mijn man en ik liepen daar enkele jaren terug ook een keertje op een zaterdag. Drommen mensen, zoals gewoonlijk. Je kunt er dan nu eenmaal niets anders dan "stapvoets" lopen. Daar kun je jezelf druk over maken....maar dat heeft geen enkele zin! En toch liep er toen een man die bewuste zaterdag tussen de menigte die liep te schelden en te tieren dat hij "niet eens normaal kon lopen".
Ja meneer....dan moet u vooral op zaterdag over de Oude Gracht gaan lopen!
Als je niet van drukte houdt en van stevig doorstappen houdt....dan lijkt het me verstandiger om vooral op zaterdag locaties als de Oude Gracht in het vervolg te mijden!

Op de snelweg....vooral bij het inhalen...doen zich soortgelijke situaties voor.
Dat andere weggebruikers je simpelweg gewoon niet laten inhalen....je geen ruimte geven...gewoon blijven rijden, je er niet tussen laten. Mensen denken alleen maar aan zichzelf! Geen geduld, geen ruimte voor een ander....alleen maar "ikke ikke ikke"... Maar blijkbaar is dat tegenwoordig bijna een "normale" situatie, dus....je kunt boos worden, maar je schiet er niets mee op.

Zo'n kassière van een supermarkt of willekeurige andere winkel. Zulke mensen moeten volgens mij af en toe stalen zenuwen hebben. Ik kan er zelf ook wel een beetje over meepraten, want ooit (meer dan 20 jaar geleden alweer.....wat vliegt de tijd) was ook ik kassière bij die supermarkt die op de kleintjes let ;-) Geloof me, ik heb wat types voorbij zien komen in die tijd.
Studenten, kantoormensen, huisvrouwen, oude vrouwtjes (die soms wel 5 keer op een dag boodschappen kwamen doen), haastige types, types die zo'n houding hebben van "komt het vandaag niet, dan komt het morgen wel" (vooral als het heel erg druk is, lijkt het wel...) enzovoort, enzovoort.
Je krijgt te maken met mensen die doodleuk met een bomvolle kar bij de snelkassa gaan staan en als je er dan iets van zei tegen die klant, kon je de wind van voren krijgen.
Mensen die een zweetlucht hebben waarvan je bijna over je nek gaat, dat je bijna de neiging hebt om te zeggen "Meneer, de deodorant staat in dat gangpad!"
Mensen die....als er een vreselijk lange rij staat, op hun dooie gemak al hun losse geld voor je uit gaan zitten tellen, omdat ze daarmee willen betalen. Gevolg...allemaal zuchtende en geïrriteerde klanten die daarachter staan... En vervolgens zegt zo'n klant dan "Oh sorry....ik kom er nèt niet!"...en dan vervolgens wèl ineens met papiergeld betalen of zo. Vréselijk!
Of....net als het heel erg druk was...net een kassarol moeten verwisselen. Gelukkig was ik daar best wel redelijk snel in, maar dan nóg mensen die liepen te klagen. Ja, kan ik er wat aan doen dat er op zo'n kassarol niet eindeloos papier zit?!

En...dan is dit dus de situatiebeschrijving van ruim 20 jaar geleden. We zijn nu dus zoveel jaren verder en....heden ten dage lopen we nog steeds allemaal te klagen dat we altijd te lang in de rij staan.
Helaas zijn klanten echter tegenwoordig wel wat "agressiever" en "onbeleefder" (zachtjes uitgedrukt) dan ruim 20 jaar geleden, heb ik soms het idee.

Het zijn slechts enkele dingen waar je als kassière mee te maken hebt of krijgt.

Wat ik met de komst van de mobiele telefoon bijvoorbeeld ook ondervonden heb is dat, als je een klant wilt helpen, klanten gewoon hun telefoongesprek voortzetten, doen alsof je niet bestaat...en je niet eens fatsoenlijk aankijken! Ook nu zie ik dat nog steeds regelmatig gebeuren als ik zelf als klant in een kassa-rij sta. Eigenlijk vind ik dit gewoon regelrecht asociaal gedrag! Dat je zo'n kassière niet eens fatsoenlijk aankijkt als ze de boodschappen wilt afrekenen. Dat mensen dan niet aan hun gesprekspartner aan de telefoon eventjes melden van "heeft u een momentje geduld" of zoiets dergelijks.
Als je jouw boodschappen ergens afrekent, is het toch niet zo moeilijk om eventjes het gesprek met je buurvrouw die naast je staat of het gesprek met je gesprekspartner aan de telefoon tijdelijk te onderbreken? Het is toch niet zo moeilijk om op dat moment eventjes netjes de kassière aan te kijken, je boodschappen af te rekenen en gedag te zeggen? Dat is gewoon een vorm van beleefdheid! Als je dit onzin vindt, zou je de situatie eens om moeten draaien....eens kijken of je er dan nog steeds zo over denkt.

Mensen zijn soms echt onbeschoft en onredelijk t.o.v. kassières. Ik stond laatst in de rij bij "Het Kruitvat". Er stond, 2 klanten voor me vandaan, een mevrouw iets af te rekenen en....die ging finaal uit haar plaat omdat de kassière haar 5 cent te weinig teruggaf! Dat meisje werd voor alles uitgemaakt wat mooi en lelijk was. Ik had echt zoiets van: "Waar gáát dit over?!" En dan....ik bedoel...5 cent...waar maak je jezelf druk over? Had die mevrouw dat niet gewoon op een normále manier kunnen zeggen? Waar sláát het op dat iemand zo reageert?! Dat meisje zal echt niet bewust zo'n fout maken, dus je kun ook gewoon op een normale manier reageren. 

Er zijn schijnbaar mensen die vinden dat kassières een soort van "3e rangs burgers" zijn of zo waar je maar alles tegen kunt zeggen, dat iedere vorm van beleefdheid dan ineens er niet toe doet in de "omgangsnormen"... Ik kan me bijzonder storen aan dat soort dingen. Ik stoor me echt aan onbeschofte mensen!
Ik vind het bijvoorbeeld helemaal niet erg om iemand met 2 of 3 boodschapjes voor te laten gaan bij de kassa, maar...als mensen "ongevraagd" voordringen? Daar kan ik dus niet tegen! Van die mensen die denken dat ze alleen op de wereld zijn en denken dat ze geen rekening hoeven te houden met andere mensen.

Er zijn rijen die ik soms ietsje irritanter vind dan kassa-rijen....Dat zijn de rijen als je "in de wacht" gezet wordt als je één of andere instantie belt of zo.
Dat je dan nog lang in de wachtrij staat, ok....dat is op zich al irritant, maar.....waar ik ècht boos om kan worden is als je bij een klantenservice eerst ruim 10 minuten in de wachtrij staat en vervolgens hoor je dan een stem "Dat er vanwege de lange wachttijd de verbinding nu wordt verbroken".... Aaaarghhh!!! (hadden ze dat dan niet 10 minuten eerder kunnen melden?) (ik zal niet zeggen bij welke klantenservice ik dat persoonlijk heb ondervonden omdat het de klantenservice van Ziggo was....oeps....heb ik het toch gezegd, ahum ;-) )

Hoe dan ook....in de rij staan...het is vervelend, maar...misschien is het toch maar het beste om jezelf erbij neer te leggen op zo'n moment. Waarom wel eerst uitgebreid winkelen en dan in "no-time" die winkel uit willen?
Als je dan toch in de rij staat...kijk voor de lol eens om je heen. Het is bijna net zoiets als wanneer je op een terrasje ergens zit...mensen kijken! Geweldig! Niets zo vermakelijk als dat! Je zult wat opmerkelijke types voorbij zien komen.
(ik heb zelf ooit eens enorm moeten lachen om iemand die waarschijnlijk niet in de gaten had dat die persoon in een kassa-rij verderop uitgebreid met zijn mond wagenwijd open stond te gapen) Mensen kijken kan pure "entertainment" zijn.
Je moet het maar eens proberen als je weer eens in zo'n vervelende lange rij staat. Wachten moet je toch, daar doe je niets aan, je kunt het niet versnellen, niets...hetzelfde als wanneer je met je auto in de file staat.
Dus...dan maar eens al die vreemde, grappige, leuke, lelijke of mooie mensen om je heen bekijken. Af en toe kun je werkelijk helemaal in een deuk liggen. Je zult zien dat de tijd (tijd is eigenlijk sowieso altijd "relatief"...een uur kan soms zo voorbij zijn, terwijl 2 minuten soms uren lijken te duren...) dan een stuk "sneller" gaat....

Voor je het weet ben je de kassa voorbij om daarna weer het vervolg van je "haastige leventje" in te gaan... Hmmm, was die kassa-rij ècht zo lang of...ligt het uiteindelijk aan onze eigen "onrust"? Misschien dat je ook daar eens over na zou kunnen denken, als "tijdverdrijf", als je weer eens in een lange rij staat?

woensdag 4 mei 2011

Oorlog is mensenwerk... Vrede ook! - 4 en 5 mei - Imagine



Imagine there's no heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people
Living for today...

Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
No religion too
Imagine all the people
Living live in peace...

You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will be as one

Imagine no possessions
I wonder if you can
No need for greed or hunger
A brotherhood of man
Imagine all the people
Sharing all the world...

You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will live as one

(Imagine - John Lennon)

4 en 5 mei

Mijn opa verzamelde vroeger alle boeken van "Het Aanzien Van". Mijn moeder is op een gegeven moment met die serie verder gegaan. Nu staat deze hele serie bij mij op onze zolder, bij alle andere boeken. Het is min of meer een soort van persoonlijke "doelstelling" om de serie "compleet" te houden. Vooral ook omdat mijn opa ooit met het verzamelen van deze serie begon. De serie staat dus nu als het ware bij de "3e generatie". Eigenlijk hoop ik stiekem dat mijn kinderen de serie ooit zullen voortzetten, maar ja...dat kan ik natuurlijk niemand verplichten.
Vroeger toen ik nog op school zat, heb ik vooral bij de geschiedenislessen veel profijt gehad van de boeken, voor wanneer we iets moesten opzoeken (internet bestond nog niet).

In deze boekenserie van "Het Aanzien Van" is er ook een boek over de jaren van de Tweede Wereldoorlog, "40-45". In het boek ligt iets bewaard dat daadwerkelijk uit de oorlog stamt. Het hoort niet bij het boek, maar het boek dient als een soort "bewaarplek" voor het betreffende object. Het gaat namelijk om de "rantsoenbonnen", of ook wel genoemd de "distributiebonnen" of "voedselbonnen", die mijn oma (van moeders kant) nog echt gebruikt heeft in de Tweede Wereldoorlog.
Bij mijn ouders thuis staat er nog een oude "potkachel" waar mijn oma vroeger in de oorlog nog het eten op bereidde. Eigenlijk zijn dat min of meer de enige "tastbare" voorwerpen die daadwerkelijk door vrij directe bloedverwanten van mijn eigen familie zijn gebruikt in de Tweede Wereldoorlog.

Het huis van mijn grootouders heeft zelfs als "onderduikadres" gediend voor een Jodin. Dus voor wat dat betreft hebben mijn grootouders daarmee wel een enorm risico genomen destijds.

Mijn grootouders zijn er beiden niet meer, maar de verhalen en voorwerpen, zoals hierboven beschreven, zijn gebleven. Tevens is er dan toch ook min of meer het "besef" dat directe familie van mij die de Tweede Wereldoorlog daadwerkelijk heeft meegemaakt, slechts 2 generaties van mij vandaan stamt.

Ik heb de oorlog natuurlijk zelf niet meegemaakt, dus....echt "doden herdenken" op 4 mei...dat krijgt dan toch een wat meer abstractere vorm. Ik heb immers zelf niet persoonlijk meegemaakt dat er familie of andere bekenden in de oorlog zijn gesneuveld of zoiets dergelijks.

Toch beschouw ik 4 mei absoluut niet als een soort van "ver van mijn bed show".
Vanuit mijn oogpunt sta ik toch nog "te dichtbij" bij de generatie die de oorlog daadwerkelijk heeft meegemaakt, zoals bijvoorbeeld mijn grootouders.

De generaties, zoals mijn eigen generatie, die op die manier met "ooggetuigen" van de Tweede Wereldoorlog in verbinding staan....dat worden er in de loop der jaren natuurlijk wel steeds minder.
De grootouders van zowel mijn moeders als vaders kant zijn er niet meer (al heb ik mijn opa van vaders kant sowieso nooit gekend, want die is reeds overleden voordat ik werd geboren) en eigenlijk is inmiddels die hele bovenste generatie "weg" uit mijn familie. Desondanks zijn er natuurlijk nog ontzettend veel mensen nog steeds in leven die de oorlog daadwerkelijk hebben meegemaakt.
Mijn vader was een peuter van ongeveer 2,5 jaar oud toen de oorlog was afgelopen, dus...dat kun je eigenlijk niet echt een "ooggetuige" noemen....

Mijn eigen kinderen zijn inmiddels alweer de volgende "na-oorlogse" generatie, die weer een stapje verder van die daadwerkelijke "ooggetuigen" vandaan staan.

Als we straks weer enkele generaties zijn opgeschoven, hebben "4 en 5 mei", die respectievelijk voor dodenherdenking en bevrijdingsdag staan, dan wel nog steeds "zin" in onze maatschappij?
Dat denk ik toch wel! Ik weet niet of deze 2 dagen dan nog steeds dezelfde "invulling" moeten blijven behouden. Misschien dat dit ietsje zal veranderen in de loop der jaren. Maar ik denk wel dat de "boodschap" van "4 en 5 mei" te belangrijk is om die op een gegeven moment misschien "maar niet meer" te brengen.

De Tweede Wereldoorlog mag dan inmiddels 66 jaar geleden "afgelopen" zijn, maar....of er sindsdien zoveel veranderd is in de wereld? Ik vrees toch helaas van niet. Nog steeds zijn er teveel oorlogen. Nog steeds zijn er landen om ons heen waar mensen niet "vrij" zijn in hun doen en laten. Nog steeds bestaan er dictaturen zoals wij in Nederland eigenlijk niet echt kennen.
Nog steeds bestaat er genocide. Nog steeds worden er mensen vermoord omwille van ras, kleur, sexe, geaardheid of religie. Nog steeds worden er mensen gediscrimineerd. Nog steeds worden er oorlogen gevoerd omwille van "religie". Nog steeds vinden er terroristische aanslagen plaats. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Vrijheid is inderdaad niet "vanzelfsprekend". Jarenlang hebben wij in Westerse landen bijvoorbeeld gedacht dat we altijd "veilig" waren, dat bepaalde aanslagen alleen maar in het "Midden-Oosten" plaatsvonden. Helaas blijkt dit de laatste jaren anders het geval te zijn.
Het is een feit dat sinds 11 september 2001, de dag dat de Twin Towers in New York werden doorboord door vliegtuigen, niets meer hetzelfde is.

Waar ik me wel eens zorgen over maak is toch hoe wij als mensen omgaan met het gegeven dat we nu eenmaal in een land leven met verschillende culturen en verschillende gewoontes. Ik werk al jaren met collega's met diverse culturen als achtergrond. Ik heb daar nooit problemen mee gehad.
Ik heb collega's die een hoofddoek dragen. Ik heb daar persoonlijk geen problemen mee. Nooit gehad ook. Die hele discussies die je dus tegenwoordig in de politiek hoort over "het verbieden van hoofddoekjes", begrijp ik dus eigenlijk niet echt. Ik vind eigenlijk dat er wel belangrijkere dingen in der wereld zijn om je druk over te maken.

Ik heb er persoonlijk enigszins moeite mee, als men vanuit de politiek, ons gaat "verplichten" om een "vingerafdruk" in je paspoort te plaatsen, als men in sollicitatieformulieren nadrukkelijk vraagt om "wat je etnische afkomst is", als men vanuit de politiek inderdaad een "hoofddoekjes verbod" zou instellen, enzovoort.
Al deze dingen komen in bepaalde "databases" terecht, die alle mensen dus min of meer in "hokjes" plaatst en daar dan misschien ook automatisch andere "conclusies" aan verbindt??? Misschien overdrijf ik teveel, maar...het doet me toch ook een beetje denken aan de verhalen over dat Joodse mensen zich op een gegeven moment apart moesten laten "registreren".

Vanavond op De Dam staan we als Nederlanders "stil" bij alle gevallen slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog. Onder die slachtoffers niet alleen verzetsstrijders, maar ook mensen die werden vermoord omwille van hun religie, afkomst, geaardheid, etcetera.

Wij Nederlanders kloppen ons zelf zo vaak op de borst dat we zo "verdraagzaam" zijn t.o.v. anderen, terwijl ik t.o.v. andere culturen, t.o.v. mensen die anders geaard zijn enzovoort, heden ten dage, 66 jaar nadat de oorlog is afgelopen, nog steeds "afwijzende" reacties van mensen hoor om me heen jegens mensen die "anders" zijn.

In de jaren 70 mochten homoseksuele mensen bijvoorbeeld nog steeds niet deelnemen aan de kranslegging op De Dam op 4 mei. En hoe vaak hoor je tegenwoordig niet in het nieuws dat mensen die anders geaard zijn worden "weggepest" uit hun woning of wijk!
Maar ook onlangs nog het nieuws van de 15-jarige leerlinge Imane Mahssan die op een Volendamse school werd verboden om een hoofddoekje te dragen.
Het zijn slechts enkele voorbeelden van dingen uit onze maatschappij van vandaag de dag waaruit blijkt dat sommige dingen eigenlijk nog steeds niet echt veranderd zijn sinds 66 jaar geleden!

Ik heb de Tweede Wereldoorlog dan misschien niet aan den lijve ondervonden, maar toch vind ik het dus belangrijk dat je er, met name op 4 en 5 mei, eventjes bij stilstaat. Dat je er vooral ook bij stilstaat dat bepaalde "misstanden" in onze maatschappij heden ten dage nog steeds aan de orde zijn.
Dat er nog steeds "dictators" bestaan en....dat dingen als in de Tweede Wereldoorlog gewoon vandaag "zomaar" wéér zouden kunnen gebeuren! Zeg niet dat het niet zo is!
Vroeger dachten we ook dat terroristische aanslagen nooit zouden plaatsvinden in Nederland. Inmiddels kunnen we ook die illusie naar het land der fabelen verwijzen, helaas... Met al die terroristische dreigingen, al die aanslagen, al die landen die zich hierover op politiek vlak met elkaar bemoeien...is het niet ondenkbaar dat een "Derde Wereldoorlog" zo maar begonnen zou kunnen worden!

En dan....hoe zouden al die mensen van verschillende culturen dan tegenover elkaar staan? "Denk goed na aan welke kant je staat", zong Frank Boeyen ooit in het nummer "Zwart-Wit".
Ik denk dat je dat pas weet op het moment dat je daadwerkelijk in een oorlogssituatie zit. Alleen....denk ik niet dat ik hoop dat we daar allemaal ooit achter zullen of hoeven komen....

Ik hoop in ieder geval dat vanavond, al die mensen van verschillende culturen, ook al is het maar 2 minuten, eventjes "respect" voor elkaar kunnen opbrengen en 2 minuten stil kunnen zijn. Respect voor een ander, dat misstaat niemand!

dinsdag 3 mei 2011

Kijkwijzer

Op alle doosjes van dvd's zit tegenwoordig een "kijkwijzer".
Ook bij films die op de televisie worden uitgezonden, wordt als het goed is, middels een "kijkwijzer" van te voren aangeduid of een film gewelddadig is, of er erotische scenes in voorkomen, of dat de film voor "Alle Leeftijden" is of dat de film geschikt is vanaf een bepaalde leeftijd enzovoort.

Als ouder van 2 kinderen vind ik dit persoonlijk wel prettig, omdat je er zo enigszins rekening mee kunt houden of de beelden die in de film te zien zijn al dan wel of niet geschikt zijn voor je kinderen om naar te kijken.

Soms gaat die kijkwijzer me ook wel wat ver. Mijn zoon was bijvoorbeeld helemaal "fan" van de "Pirates" films met o.a. in de hoofdrollen acteur Johnny Depp.
Er kwamen inderdaad wel "spoken" in de film voor en misschien dat dit inderdaad niet helemaal geschikt is voor héle jonge kinderen, maar....ik geloof dat de bioscoop toen aanduidde dat de film geschikt was voor kinderen vanaf 12 jaar.
Onze zoon was toen net een jaartje jonger, dus...mocht hij officieel de bioscoop niet in. Mijn zoon was zichtbaar teleurgesteld, want..."hij had de andere delen van The Pirates films thuis toch allang gezien?"
Mijn man verzekerde de verkoopster achter het loket van de bioscoop dat onze zoon op de hoogte was van de inhoud van de Pirates films en dat we er zeker van waren dat onze zoon deze film "aankon". De bioscoop maakte een uitzondering voor onze zoon, maar....er "moest dan wel een volwassene mee" (ja, logisch!) en "het was op onze eigen verantwoordelijkheid".... Nou ja, onze zoon heeft de film gezien en we hebben daarna geen last gehad van een kind met nachtmerries of wat dan ook. Niets aan de hand dus!

Het is goed dat de "kijkwijzer" bestaat en het is goed dat een bioscoop "waarschuwt" dat een film eventueel scenes kan bevatten waar sommige kinderen wellicht niet tegen kunnen. Iedere ouder kan waarschijnlijk wel voor zijn/haar kind beoordelen of zijn/haar kind een bepaalde film "aankan" of niet. Het is goed dat je die keuze van te voren krijgt en niet pas erna.

Diezelfde "kijkwijzer" keuze krijg je echter op televisie helaas niet altijd van te voren! Sterker nog....soms krijg je helemáál geen "keuze". Zelfs niet op tijdstippen dat er ook veel kinderen daadwerkelijk zitten te kijken!
En...eerlijk gezegd, stoort me dat ontzettend!

Gisteren zat ik bijvoorbeeld 's morgens met mijn dochter (van 6 jaar) te ontbijten, gewoon op een tijdstip dat we dat altijd doen. Meestal wordt er dan iets van Nick Junior gekeken of zoiets dergelijks.

Dit keer stond gisterenochtend het journaal aan.
Het grote nieuws van gisteren was natuurlijk dat Osama Bin Laden gedood is.
Ik ga hier nu in mijn blog niet beschrijven wat ik van deze kwestie "an sich" vind, want dat doet er nu eventjes niet toe.
Ok...dat hier dan verslag van gedaan wordt in het journaal, dat is niet meer dan logisch, maar....waar ik persoonlijk nogal moeite mee had, was dat er gewoon pontificaal onaangekondigd een levensgrote foto van een "dode" Osama Bin Laden in beeld gebracht werd. Een foto die die best wel "bloederig" was, om het maar zachtjes uit te drukken. Eigenlijk gewoon best wel een "schokkende" foto.
Naderhand bleek overigens dat dit een gefotoshopte foto was, dus de foto was "nep" (Wederom maak ik hier uit op dat officiële nieuws sites of journalisten hun bronnen niet altijd checken en de laatste tijd steeds vaker klakkeloos dingen overnemen van anderen, uit twitterberichten enzovoort, terwijl men niet weet of iets "waar" is of niet. Een kwalijke zaak, vind ik nog steeds! Maar dat terzijde...).

Natuurlijk weet ik dat we naar het "journaal" kijken en dat een journaal wereldnieuws brengt, dat meestal helaas heel ernstig nieuws is. Nieuws over aanslagen, oorlogen en allerlei andere ellende. Zo naïef ben ik natuurlijk niet dat ik niet zou beseffen dat er dan ook wel eens beelden voorbij kunnen komen die "niet prettig" zijn. En soms....hoort het ook een beetje bij de "opvoeding" dat kinderen in het journaal zien dat de wereld helaas niet 1 grote sprookjeswereld is waarin iedereen leuk, lief en aardig tegen elkaar is. Het hoort min of meer bij de opvoedig dat je je kinderen daarvan bewust maakt, denk ik... Het zou niet eerlijk zijn als je kinderen daarvoor "afschermt", want je hoeft ze niet "dom" te houden, zeg maar.

Toch vraag ik me echter wel eens af waar de "grens" ligt bij het uitzenden van bepaalde beelden. Als je weet dat er bepaalde tijdstippen zijn waarop ook veel kinderen kijken (vooral tijdens de vakantie), dan vraag ik me af of dat televisiezenders (en dus ook het "journaal") daar ook misschien af en toe een klein beetje rekening mee zouden kunnen houden.
Je zou er voor kunnen kiezen om de hele "extreme" beelden misschien op een wat later tijdstip uit te zenden (al kun je natuurlijk nooit helemaal voorkomen dat kinderen niet kijken). Of...je zou ervoor kunnen kiezen om, voordat je bijvoorbeeld een dergelijke bloederige foto toont, hiervoor vooraf te "waarschuwen" dat de beelden die uitgezonden gaan worden "niet geschikt zouden kunnen zijn voor kinderen"....

Dit soort "waarschuwingen" worden namelijk wèl meestal uitgesproken bij "Politieberichten" op televisie. Dus...waarom dan bij "journaals" op bepaalde tijdstippen, als je weet dat er waarschijnlijk kinderen kijken, dan niet ook?

Na het schietincident in Alphen aan de Rijn op 9 april j.l. kwam er weer eens (voor de zoveelste keer) een discussie op gang over de "schietspelletjes" in video games. Of dit wel of niet extra zou aanzetten tot geweld en of dit soort spelletjes eigenlijk wel of niet "geschikt" waren voor kinderen.
Voor mij persoonlijk hoeven dat soort spelletjes ook niet altijd.
Ook onze zoon speelt wel eens bepaalde schietspelletjes of spelletjes met vechtsporten en dergelijke. Maar...er zijn schietspelletjes...en er zijn schietspelletjes. Er zit wel degelijk verschil tussen!
Er heeft ooit hier eens een vriendje gespeeld die een bepaalde videogame had meegenomen, die ik halverwege heb laten "stoppen"! In die videogame zag je op een gegeven moment letterlijk het bloed spatten en de ledematen in het rond vliegen.
Dat ging me te ver! De jongens sputterden wel tegen, maar...ik wilde niet dat dit in ons huis gespeeld werd! (waarschijnlijk spelen ze het dan elders wel, maar....daarom hoef ik het nog niet goed te vinden dat het in "mijn huis" gebeurt!)

Kinderen worden er volgens mij ook geen potentiële "moordenaars" van of zo, wanneer ze "schietspelletjes" spelen. Ik bedoel......toen wij vroeger klein waren speelden we ook al "cowboytje" met klapperpistolen en wij hebben ook nooit iemand vermoord....als je begrijpt wat ik bedoel.

Maar...o.k....blijkbaar gaan over dit soort spelletjes dus al jarenlang de grootste discussies de ronde en vinden we dat de "maatschappij" ook min of meer "verantwoordelijk" is t.a.v. van de eventuele "gevolgen" van dat soort spelletjes....maar alles wat er op televisie wordt voorgeschoteld, dat vinden we "gewoon normaal" en...dan ligt de verantwoordelijkheid van het "kijkgedrag" plotseling alleen bij de ouders...? Hmmm, dat weet ik nog zo net niet....

Nogmaals, ik weet dat het Journaal soms beelden kan bevatten die niet altijd even prettig zijn, maar...zo'n extreme bloederige foto in beeld laten zien op een tijdstip dat veel kinderen kijken....daar heb ik toch wel gemengde gevoelens over.
En...dit soort dingen komen niet alleen voor bij het journaal.
Een poosje geleden zaten die kinderen naar tekenfilmpjes te kijken 's morgens vroeg (het zal dus waarschijnlijk iets van RTL4 of SBS6 zijn geweest, dat weet ik niet meer precies) en....dan komt de reclame tussendoor, met een soort van "preview" van 1 of ander tv programma dat dan 's avonds laat zou komen, waarin....zachtjes uitgedrukt....redelijk "erotisch getinte" scenes in voorkwamen.
Dan vraag ik me soms echt wel eens af of zo'n televisiezender daadwerkelijk beseft waar men mee bezig is! Is dat nu gewoon iets waar "niet bij nagedacht" is? Iets dat men per ongeluk "over het hoofd gezien heeft"? Of...maakt het ze eigenlijk gewoon niets uit? Ik weet het niet! Het zal wel aan mij liggen, maar....zendt zoiets dan uit NA dat het kinderprogramma 's morgens geweest is!

Dat je als ouder ook een bepaalde verantwoordelijkheid hebt bij het kijkgedrag, daar ben ik het helemaal mee eens, maar.....ik vind dat televisiezenders soms ook hun verantwoordelijkheid zouden moeten nemen!

Er is in de loop der jaren echt wel iets veranderd in ons "kijkgedrag".
Ik weet nog dat toen in 1984 de videoclip uitkwam van het nummer "The lady smiles" van de Nederlandse band The Golden Earring....toen was het hele land in rep en roer, want...er kwam een stukje BH in voor, sjongejonge, dat was me wat!
Met als gevolg dat overdag de "gekuiste" versie werd uitgezonden en 's avonds na een uur of 22.00 werd pas de "volledige" versie uitgezonden.

Maar...kijk je tegenwoordig naar MTV...dan zie je niets anders meer dan dames die slechts in lingerie gehuld zijn en met videoclips met bepaalde scenes erin, die nogal erotisch getint zijn, om het zo maar uit te drukken. En dan ditmaal niet, zoals in 1984, na 22.00 uur, maar ook gewoon OVERDAG!
(nu vraag ik me trouwens de laatste tijd toch sowieso af waar MTV eigenlijk nog voor staat, want de afkorting MTV betekent eigenlijk voluit MUSIC TELEVISION!! De laatste tijd zie ik eigenlijk alleen nog maar programma's uitgezonden worden die vrijwel NIETS MEER met MUZIEK te maken hebben! Maar...dat terzijde wederom...)

Wat ik hier een beetje mee wil aangeven is dat de "normen" toch een beetje (nogal) veranderd zijn in de loop der jaren.

Ik kan echt niet van mezelf zeggen dat ik zo'n "tuttebol" ben die vind dat haar kinderen nergens naar mogen kijken. Er waren destijds hele discussies of de tekenfilmserie "Pokémon", die toen mijn zoon wat kleiner was immens populair was, te "gewelddadig" was of tot "agressie" zouden leiden bij kinderen. Wat een onzin!
Er was toen ook eens een moeder die vond dat het peuter programma "The Tweenies" veel te druk was, dat het niet "pedagogisch verantwoord" was (uche uche) en dat kinderen daar te agressief van zouden worden en haar kinderen mochten daar absoluut niet naar kijken"..... Terwijl ik dan bij mezelf denk van "Waar gáát dit in vredesnaam over!"

Waar ik persoonlijk als ouder wèl "moeite" mee had was de tekenfilmserie "Shin Chan", dat volgens mij werd uitgezonden destijds door Fox Kids. (Fox Kids werd later "Jetix", maar inmiddels is de naam alweer veranderd in "Disney XD")
"Shin Chan" nam namelijk nogal eens wat "grove taal" in de mond. Tevens waren sommige teksten zelfs erotisch getint of was het doodnormaal dat Shin Chan zijn ouders uitschold voor alles wat mooi en lelijk was, etcetera.
Dit werd dan als "kinderprogramma" uitgezonden, terwijl dit, mijns inziens, helemaal geen kinderprogramma was! Een programma als Shin Chan zou bijvoorbeeld beter passen bij de avondprogrammering van Comedy Central, op een tijdstip dat bijvoorbeeld ook "South Park" wordt uitgezonden. Als Shin Chan werd uitgezonden zette ik de televisie ook gewoon op een andere zender op een gegeven moment, omdat ik het absoluut niet geschikt vond voor mijn zoon, die toen wat kleiner was.

Mijn zoon is inmiddels 13 jaar, dus die kan nu wel "wat meer hebben", zeg maar.
Echter mijn dochter is nog maar 6 jaar oud en ik vind gewoon dat nog niet alles even geschikt voor haar is om naar te kijken.
Een "Harry Potter" film hoef ik voor haar bijvoorbeeld nog niet op te zetten, want dat is toch nog wat te "griezelig" (heb ik destijds gemerkt, dus heb ik de film onmiddellijk weer uitgezet).

Maar goed, op dat moment kun je dus zelf uitmaken, beoordelen en beslissen of je jouw kind wel of niet ergens naar laat kijken.
Echter wanneer men bij het journaal dus 's morgens vroeg, op een tijdstip dat er normaal gesproken "tekenfilms" gekeken worden door kinderen, ineens plotseling zo'n bloederige weerzinwekkende foto laat zien van een doodgeschoten persoon, dan zou ik het dus als ouder zijnde toch wel prettiger hebben gevonden, als men hier van te voren voor waarschuwt! (achteraf blijkt dus, zoals ik al zei, die foto "nep" te zijn, maar....dat zien die kinderen op dat moment niet, als je begrijpt wat ik bedoel)

Maar...ondanks dat dus die "kijkwijzer" bestaat, vind ik dat het advies ook niet altijd overeen komt met wat er in een bepaalde film voorkomt. Zelfs als een kijkwijzer adviseert dat kinderen vanaf een bepaalde leeftijd een bepaalde film mogen bekijken, dan nog komen er soms bepaalde dingen in voor zoals bijvoorbeeld bepaalde "schuttingtaal", geweld of andere "extremere" scenes waar ik dan een beetje mijn vraagtekens bij heb als het dan gaat om het betreffende "kijkwijzer advies".
Als een "kijkwijzer" zegt dat een film geschikt is voor bijvoorbeeld kinderen vanaf 6 jaar, dan vind ik dat ik daar als ouder zijnde blindelings op zou moeten kunnen vertrouwen! (en niet dat er dan alsnog dingen in voorkomen die eigenlijk niet zo heel erg geschikt voor die leeftijd blijken te zijn)

Oh jongens...soms verlang ik terug naar de televisieprogramma's uit mijn eigen kindertijd.

Misschien ben ik een "ouderwetse muts", maar....in de kinderprogramma's uit "mijn" tijd (dus zeg maar jaren 70, begin jaren 80) heb ik eigenlijk nog nooit een spoortje van "geweld" of "schuttingtaal" of i.d. kunnen bespeuren!
TiTa Tovenaar, Bassie & Adriaan, Peppi & Kokki, De Poppenkraam, Swiebertje, Pommetje Horlepiep, Barbapapa, Paulus de Boskabouter, Pipo, De Bereboot, De Fabeltjeskrant, Stuif es in, De Holle bolle boom, Oebele, etcetera, etcetera....

Al die "oude" programma's zijn misschien oh zo heerlijk "tuttig" vergeleken met nu. Het meest "aanstootgevende" dat je misschien kon roepen was "een broodje poep" van het kinderprogramma "Ome Willem", maar daar had je het dan ook wel mee gehad.

Als de avondprogrammering was afgelopen kreeg je gewoon het "testbeeld" te zien totdat de volgende dag weer een programma werd uitgezonden i.p.v. dat je, zoals heden ten dage, na een uur of 22.00 / 23.00 ineens allerlei schaars geklede dames hoort vertellen dat je hun "06" nummer kunt bellen voor een "gesprek"....

Nogmaals....ik kan echt niet van mezelf zeggen dat ik zo'n "tuttebol" ben die vind dat haar kinderen nergens naar mogen kijken. Als je ze overal voor zou "behoeden", zou dat misschien ook weer een beetje "te extreem" zijn.
Er zijn bepaalde gezinnen (vaak met name in sommige zwaar Christelijke gemeentes) die de televisie helemáál als een soort van "duivel" beschouwen en zo'n apparaat dan ook niet in huis hebben. Iedereen zijn eigen opvattingen en meningen natuurlijk, maar...dat vind ik soms ook wat ver gaan. Natuurlijk wordt er veel rottigheid uitgezonden, maar....toch ook zoveel mooie en leuke dingen! Dus...het is maar wat je er zelf van maakt, denk ik dan. Dus vind ik het eigenlijk een beetje onzin om dan maar om die reden "geen televisie" in huis te hebben.

Maar...soms vind ik de normen van wat er uitgezonden wordt de laatste tijd inderdaad wel een beetje erg "vervagen" en soms vind ik dat televisiezenders er ook af en toe iets meer op zouden mogen letten op welk tijdstip ze wat uitzenden.
Ik weet het, "er zit een knop op je teevee", zong "Doe Maar" ooit. Daar zit natuurlijk wel wat in. Je kunt je televisie natuurlijk ook uitzetten of op een andere zender zetten, als iets je niet bevalt, maar...aan de andere kant, op bepaalde tijdstippen rekening houden met wat je als televisiezender uitzendt....dat is toch ook niet teveel gevraagd, lijkt me?

Je kunt kinderen niet overal voor afschermen. Dat moet ook niet, denk ik. Dat zou niet realistisch zijn. Je moet ze niet een soort van "afsluiten voor de werkelijkheid". Bepaalde dingen die in het nieuws komen, moet je ook wel kunnen bespreken en/of bespreekbaar kunnen maken, want kinderen zijn er vaak op hun manier toch wel mee bezig. Maar dan wel op een manier zodat kinderen het begrijpen, zoals bijvoorbeeld in het Jeugdjournaal. In het Jeugdjournaal zou men de hele extreme beelden ook nooit laten zien. Het "gewone" journaal doet dit uiteraard wel, maar...nogmaals...houd dan eventueel rekening met het tijdstip waarop je het uitzendt of...kondig het van te voren aan, dan kun je als ouder zijnde altijd nog de keuze maken of je jouw kind daar wel of niet naar laat kijken.

Natuurlijk is de huidige generatie kinderen waarschijnlijk "anders" dan "mijn" generatie kinderen. Kinderen zijn middels de computer, internet e.d. wellicht al wat eerder meer "wereldwijs" dan toen ik zo oud was.
Maar...in zekere zin blijven kinderen gewoon kinderen...en zijn het nog steeds geen volwassenen. Je "moet" ze op sommige momenten in zekere zin betrekken bij dingen die er in de wereld gebeuren, dat wel. Maar...de manier waarop, dat is iets waar niet alleen ouders een verantwoordelijkheid in hebben, vind ik.

Nederland is misschien wel een land waar "te veel" betutteld wordt.
Een voorbeeld daarvan zijn misschien de pakjes sigaretten en shag waarop "anti rook teksten" te lezen zijn zoals "Rokers sterven jonger" enzovoort.
We hebben de "kijkwijzer" aanduidingen op dvd's en bij films op tv.
Waarom dan geen "waarschuwing/kijkwijzer" in programma's op tijdstippen dat veel kinderen mogelijk aan het kijken zijn?
De reclames worden rond die tijdstippen ook meestal aangepast (behalve dan die ene keer die ik hierboven ergens in mijn blog beschreef) aan de wat jongere kijkers.
Dus...waarom de rest van de programmering (inclusief het journaal) rond die tijdstippen dan ook niet?

Het grootste deel van de verantwoordelijkheid bij de keuzes maken van welke tv beelden op bepaalde tijdstippen wel/niet geschikt zijn voor jouw kinderen ligt inderdaad wel bij de ouders, maar....dan moet je die keuze (op een tijdstip dat veel kinderen kijken) wel krijgen...en niet dat je er onverwacht onvrijwillig mee wordt geconfronteerd. Eigenlijk vind ik dat op tijdstippen zoals 's morgens vroeg bij het ontbijt en het journaal van tussen 16.00 en 18.00 uur, kinderen in de huiskamer gewoon "alleen" (dus zonder "begeleiding") het journaal zouden moeten kunnen kijken, zonder dat er zoiets "extreems" in beeld zou kunnen komen zoals een bloederige foto van een lijk. Ik vind dat ze daar wat meer rekening mee zouden mogen houden.