Don't stop believin'

Al jáááren roep ik om me heen dat de Amerikaanse AOR (Adult Oriented Rock) band JOURNEY 1 van de beste bands is die ik ooit gehoord heb. Ik ben echt een ENORME fan van deze groep! Ik draai hun muziek nog bijna dagelijks.

Al jááááren heb ik hun LP's in huis, ik heb al hun cd's, zelfs bootlegs (waar redelijk moeilijk aan is te komen), een originele "acetate" van een Journey plaat (een soort "mal" waar de platen vroeger mee geperst werden), ik heb zelfs origineel (door de hele originele band mèt de oorspronkelijke Journey zanger Steve Perry!) gesigneerde collectors items (met echtheidscertificaat) zoals een LP (nota bene "Escape", hun meest succesvolle album, uit 1981, die plaat is minstens 9 keer platina!!!) en een muziekpartituur met Steve Perry handtekening.
Natuurlijk ontbreken ook de solo platen (zowel vinyl als cd) van Steve Perry niet en "Journey aanverwante" cd's zoals van de band Bad English (waar ook weer Journey leden in zaten, waaronder gitarist Neil Schön - ooit gitarist bij nota bene Santana!) (in die band zat ook zanger John Waite, die we allemaal waarschijnlijk nog wel kennen van The Baby's - die weer bekend werden met nummers als "Isn't it time" en "Everytime I think of you". John Waite verwierf solo ooit overigens tevens een grote hit met het prachtige nummer "Missing you").
Bad English kent iedereen waarschijnlijk nog wel van het nummer "Time Stood Still" (dat ook ooit weer in een Nederlandse versie "Doe wat je wil" is gezongen door ex-VandenBerg zanger Bert Heerink, volgens mij ooit eens gebruikt bij een bier commercial????), maar zelf kan ik ook helemaal uit mijn dak gaan van hun hit "Straight to your heart", echt een geweldig nummer!

De band Journey beleefde voornamelijk hun populariteit eind jaren 70, begin jaren 80. Het vreemde is eigenlijk dat de band in Nederland met hun nummers nooit echt verder gekomen is dan de tipparade, terwijl de band in Amerika echt BIG is!!
En eigenlijk is dat na al die jaren nog steeds zo. In Nederland moet Journey het doen met een rockfestival, een Paradiso of een Heineken Music Hall, terwijl ze in Amerika bomvolle stadions trekken!
Hoe dat komt? Hebben Nederlanders geen smaak? Of....Amerikanen misschien niet? Daar kun je natuurlijk hele kinderachtige en lullige discussies over houden.
Het feit is nu eenmaal dat AOR/Poprock niet echt heel erg "scoort" in Nederland (terwijl misschien landen als Duitsland, Japan en inderdaad ook Amerika hier weer wèl erg voor te porren zijn) maar er is wel degelijk een publiek voor! (een publiek dat dus waarschijnlijk niet altijd "met de grote massa meegaat" en een beetje een eigen weg volgt op muzikaal gebied)

Ik moet ook altijd daadwerkelijk veel moeite doen om iets te bemachtigen als er weer eens iets "nieuws" op de markt komt vanuit het Journey kamp. Reguliere winkels verkopen het vaak niet eens (bij hoge uitzondering misschien eens 1 verzamelcd'tje, maar dat is ook vaak heel sumier). Wat dat betreft is de komst van internet een Godsgeschenk, want Journey materiaal is via die weg nu iets gemakkelijker te krijgen dan toen er nog géén of nauwelijks internet bestond.
Het gebeurt ook wel eens dat er alleen maar in Amerika iets is uitgebracht en dat het niet is bestemd voor de Europese markt, zoals in het begin met hun verzamelcd "The Essential" het geval was (volgens mij is de cd nu wel in Europa te verkrijgen). Gelukkig kun je tegenwoordig ook via de originele Journey website dingen kopen, dus dat is soms wel een uitkomst.

Als er 1 zanger op de wereld is die me ècht diep van binnen raakt (daar zijn er niet echt veel van, ik vind zangers vaak wel goed, maar niet altijd dat ze me daadwerkelijk kunnen ontroeren zo nu en dan) dan is dat wel de oorspronkelijke Journey zanger Steve Perry!
Steve Perry vind ik persoonlijk eigenlijk altijd een SOUL zanger die Rock zingt.
Journey is in de jaren 80 een poosje uit elkaar geweest, maar in 1996 namen ze met Steve Perry nog eenmalig een album op: "Trial by fire", waar dit werkelijk prachtige nummer "When you love a woman" vanaf komt;

Als ik dit soort prachtige nummers hoor, kan ik er bijna wel om jánken dat Steve Perry (inmiddels 61 jaar oud) min of meer een soort van met "vervroegd pensioen" is gegaan, op zijn "range" uitrust en zijn wonderbaarlijke talent om zo prachtig te kunnen zingen laat versloffen!
Journey heeft na het vertrek van Steve Perry uit de band enige "vervangers" voor Steve Perry aangetrokken, maar....hoe goed die soms ook waren of zijn....ze zullen nooit zo diep mijn ziel raken als Steve Perry op 1 of andere manier (zoals dus bijvoorbeeld in "When you love a woman").

In 2001 kwam Journey met als zanger Steve Augeri. Beslist geen verkeerde zanger (maar geen Steve Perry!). Het is vanaf het begin overigens wel altijd duidelijk geweest dat Journey (of...lees eigenlijk gitarist/oprichter van Journey: Neil Schön) altijd een zanger zocht met een stem die enigszins aan Steve Perry deed denken.
Ik zeg wel eens dat ik persoonlijk vind dat "Journey in feite hun eigen coverband is geworden" en....eigenlijk is dat min of meer ook wel zo, als je het zo bekijkt.
Steve Perry heeft wat dat betreft een enorme stempel op de muziek van Journey gedrukt met zijn stem.
Dat bleek wel toen Steve Augeri op een gegeven moment werd vervangen door zanger Jeff Scott Soto. Ik kende de naam Jeff Scott Soto al wel een beetje vanuit "het ciruit". Het is op zich geen verkeerde zanger, alleen......wanneer hij dus Journey nummers gaat zingen, draait mijn maag toch een klein beetje om.
Niet omdat hij verkeerd zingt, want Jeff Scott Soto is zelfs een hele goede zanger, maar....ik vrees dat ik zó erg "gepokt en gemazeld" ben met de stem van Steve Perry, dat ik eigenlijk niet echt een andere stem op die muziek acceptéér!
Journey heeft live optredens met Jeff gedaan, maar ik geloof dat ik er niet zo erg mee in mijn sas zou zijn geweest als Journey met Jeff Scott Soto daadwerkelijk een cd had opgenomen, vreemd genoeg.

En toen....zocht Journey toch een nieuwe zanger....voor hun nieuwe album. Men zou niet met Jeff Scott Soto gaan opnemen (ik was, niet lullig bedoeld t.o.v. Jeff Scott Soto, enigszins opgelucht met die beslissing). Er gingen zelfs geruchten dat.....Steve Perry misschien weer terug zou komen.... Maar in dat opzicht waren die mooie dromen inderdaad bedrog.
Waarschijnlijk zat gitarist Neil Schön op een gegeven moment ook zelf met de handen in het haar. Er waren al audities geweest en demo's opgestuurd namens zangers, maar er zat "niets" tussen.
Ook in zulke gevallen is "YouTube" soms dan dé oplossing, want Neil Schön vond een opname van de Philipijnse zanger Arnel Pineda met zijn "Journey tribute/cover band" en was zodanig onder de indruk dat hij telefonisch contact heeft gezocht met Arnel (die eerst dacht dat iemand een geintje uithaalde, maar...het was echt Neil Schön die op zijn antwoordapparaat stond!), de rest is bekend....want sinds 2007 staat Arnel Pineda op het plekje waar zijn idool Steve Perry ooit stond, namelijk achter de microfoon bij Journey!
In mijn optiek heeft Journey nog nooit eerder een zanger in huis gehaald die qua stem zó griezelig dichtbij de stem van de echte Steve Perry zit!
Met Arnel Pineda werd ook een nieuwe cd opgenomen "Revelation" die in 2008 werd uitgebracht. Het betreft een dubbel cd met op de 1e cd nieuwe nummers en.....op de 2e cd alle "oude" hits van Journey OPNIEUW INGEZONGEN DOOR ARNEL PINEDA (maar je moet soms een aantal keren goed luisteren om het verschil te horen met Steve Perry!).
Op die cd met nieuwe nummers staat o.a. "Never walk away";

En dan....nog steeds na al die jaren....zitten mensen me soms aan te kijken of ze water zien branden als ik het over "Journey" heb, want er zijn eigenlijk maar vrij weinig mensen in Nederland die de band kennen.
Ik kan helemaal uit mijn dak gaan en soms werkelijk kippenvel krijgen bij nummers als "Lights", "Open arms" (op die verschrikkelijke cover van Mariah Carey na! Die vind ik regelrecht vreselijk!), "Who's crying now", "Only the young", "Escape", "Wheel in the sky", "The party's over (hopelessly in love)", "Mother, Father", "Stay Awhile", "Separate ways", "Be good to yourself" en ga zo maar door!
Maar...bijna niemand in Nederland die ze kent!

En toen......was daar Jaap....die de X-factor van 2010 won!
En Jaap....wat ben ik je verschrikkelijk dankbaar dat je zo'n prachtig nummer hebt uitgekozen voor je 1e single! Namelijk "Don't stop believin'", afkomstig van "Escape", het meest succesvolle Journey album ooit!
Zanger/X-factor jurylid Gordon was iets minder enthousiast (zacht uitgedrukt), hij vond het maar "een raar nummer".
Lieve beste Gordon....smaken verschillen nu eenmaal, maar....de oorspronkelijke Journey zanger Steve Perry wordt, na Frank Sinatra, immers niet voor niets THE VOICE genoemd! Ik heb dus groot respect voor iemand die zo'n nummer aandurft en.....het nummer nog aankan ook!!
O.k., Jaap is geen Steve Perry, maar daar gaat het helemaal niet om.
Hij brengt zijn eigen geluid in het nummer, maar....wel heel erg goed!
Beschouw dat als een compliment, want ik hèb in het bandjescircuit wat nummers van Journey "verkracht" horen worden, geloof me! Ik ben ook altijd heel erg sceptisch t.o.v. van "Journey tribute bands", want ze zijn lang niet allemaal even goed, er zitten zelfs bereslechte tussen! Je moet bij mij echt van héle goede huize komen wil je met een "Journey cover" aankomen, dus als iemand zoals Jaap zo'n nummer überhaupt ZUIVER zingt en ook nog goed brengt, heb je mijn respect als Journeyfan!

Ik weet natuurlijk niet welke muzikale kant voor wat betreft genre Jaap verder op zal gaan met een full length cd. Ik denk dat poprock in de stijl van Bryan Adams (iets dat ik ook lichtelijk in de stem van Jaap terug hoor) hem niet zou misstaan, misschien ook iets uit de stijl van Coldplay? En dan toch weer een vleugje "soul", want dat hoor ik dus óók terug. Je kunt wat dat betreft dus eigenlijk alle kanten op met Jaap, maar....wat zal de perfecte keuze zijn tussen "eigen smaak" en "commercie/goed in de verkoop liggend"?
Ik ben echt heel erg benieuwd dus wat voor een soort muzikale weg Jaap zal inslaan.

Zou Nederland dan, dankzij Jaap, na al die jaren toch nog eindelijk open staan voor de prachtige muziek van Journey? De titel van Jaap's single en de titel van dit blogbericht zegt het al (en laten we daar dan maar vanuit gaan); "Don't stop believin'"!