William en Kate

Gisterenochtend samen met mijn dochter van 6 toch maar eventjes de televisie aangezet voor "The Royal Wedding" van de Engelse Prins William en Kate Middleton.
Normaal gesproken ben ik niet iemand die zich heel erg met het koningshuis bezighoudt, zowel niet met het Nederlandse als met een willekeurig buitenlands koningshuis, maar naar de huwelijksplechtigheid van Prins William was ik toch wel een beetje nieuwsgierig.

Als tiener was ik namelijk helemaal stapel op alles wat met Prinses Diana te maken had. Knipsels, ansichtkaarten, zelfs boeken verzamelde ik van haar. Toen mijn ouders met het zangkoor van de kerk een weekend naar Engeland gingen en ik dat weekend bij een Engels penvriendinnetje sliep, zijn we ook nog in de Westminster Abbey geweest. De kathedraal waar Prinses Diana op 29 juli 1981 met Prins Charles trouwde.
Het gebouw was gigantisch! We hebben er zelfs nog grapjes staan maken, want in die kerk hing ergens een soort van plaquette met de tekst "Rare Billy" of zoiets dergelijks. Nu spreek je "rare" in het Nederlands natuurlijk anders uit dan in het Engels en het heeft dan ook nog eens een andere betekenis, dus reden genoeg voor wat "onderbroekenlol", om het zo maar uit te drukken. Er waren ook graftombes in de kerk te vinden, dus plaatste iemand de opmerking "Zo lopen ze nog eens over je heen"....waarop een ander weer reageerde "Ach, dat doen ze nu ook al!".... Hilariteit alom...

Westminster Abbey was dus gisteren ook de locatie waar Prins William en Kate Middleton trouwden. Nogmaals, ik ben normaal gesproken niet zo koningsgezind of zo, maar de trouwerij van Prins William had toch wel iets speciaals...

Ik was zelf bijna 11 jaar toen Prins William in 1982 geboren werd. Ik heb de foto's en knipsels verzameld waarop Prinses Diana voor het eerst met "baby" William uit het ziekenhuis kwam na de bevalling, daarna de 1e officiële foto's met "baby" William, samen met zijn ouders, Diana en Charles. In 1984 werd zijn broer Harry geboren.
De foto's van het hele gezin met 2 kleine peutertjes staan me nog zó op het netvlies gebrand, als het ware... Ik heb die jongens toch een soort van zien "opgroeien"....

Charles en Diana zijn dan in 1996 gescheiden (ze leefden al een poosje niet meer samen). En dan opeens een jaar later...1997, die 31e augustus...komt dat verschrikkelijke bericht dat Prinses Diana dodelijk verongelukt is.
Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik zat namelijk min of meer nog in mijn "kraamperiode" van de geboorte van onze zoon Riccardo (geboren 23 juli van datzelfde jaar).
We zaten 's morgens in bed nog wat televisie te kijken, toen opeens een bericht in beeld kwam dat het programma zo zou worden onderbroken vanwege het overlijden van Prinses Diana.....
Ik zei nog tegen mijn man "Wat is dát nu weer voor een flauwe grap!".... Maar het was dus helaas geen grap, het was bittere waarheid. Die kwam wel even aan, zeg maar.....alsof je een enorme klap in je gezicht kreeg. Van zulke gebeurtenissen word je dan even "stil".
Het moment dat Diana's kist naar Engeland was teruggevlogen en de kist op het vliegveld door militairen werd gedragen....ijzingwekkend, kippenvel! Die enorme bloemenzee voor het koninklijk paleis, die letterlijk kilometers lang en groot was!

Ik kan me nog zo goed herinneren dat de dag dat Diana werd begraven, zaterdag 6 september, je zowat een kanon op straat kon afschieten. Het was letterlijk dood- en doodstil op straat! Iedereen zat voor de televisie, de uitvaart te volgen. Het kleine bloemstukje met witte bloemen op de kist, met slechts de woorden "mummy", afkomstig van William en Harry, heel indrukwekkend. (en ook toen was de Westminster Abbey de locatie waar de uitvaartdienst van Diana plaats vond)

En dan nu gisteren...die "kleine" William van toen....toch nu een "volwassen" vent...in een prachtig uniform met een rood jasje...met zijn broer(tje) aan zijn zijde...klaar voor het huwelijk. Je zag die 2 broers samen zo trots naast elkaar staan, een beetje ginnegappend onder elkaar...en ik dacht "Kon Diana hier maar bij zijn en wat zou ze trots zijn geweest!" En dan kijk je naar het gezicht van William en dan zie ik hoeveel William als 2 druppels water op zijn moeder lijkt!
Dezelfde ogen, dezelfde gezichtsuitdrukking, bijna griezelig en mooi tegelijk.

Inmiddels zijn William en Kate dus getrouwd. Ik kan alleen maar voor die 2 jonge mensen hopen dat hun huwelijk gelukkiger en voorspoediger zal verlopen dan het huwelijk van Charles en Diana. Ik kan niet in de toekomst kijken, maar dat is wat ik voor ze hoop.

Waar ik wel blij om was....met die enorme drommen toeschouwers voor het paleis...dat er niet 1 of andere "gek" tussen liep met "rare plannen" of zo. Ik bedoel...er hoeft er maar 1 "halve gare " te lopen met een bom of zo, met alle nare gevolgen van dien. Gelukkig is dat dus niet gebeurd.

En mijn dochter...die zat zich alleen maar te vergapen aan al die paarden die continu in beeld waren en natuurlijk de trouwjurk (want alle meisjes van 6 dromen toch van zo'n prinsessenjurk? ;-) ).

Ik weet dat al die berichten over "The Royal Wedding" zo langzamerhand bij heel veel mensen de neus uit komen, maar....dit blogje móest ik toch nog eventjes schrijven.

By the way....zou Kate nog "wagenziek" zijn geweest na het ritje in de koets?.... ;-)