Tweestrijd

Gisterenavond, net als vele andere Nederlanders, de uitzending op RTL4 bekeken met het interview met de moeder van Joran van der Sloot.

Wat vond ik van het interview? Ik moet zeggen dat ik na de uitzending best wel even een soort van "zwaar" gevoel had en er eventjes "stil" van was. Het interview kwam "oprecht" op mij over. Ik voelde haar boosheid, maar ook haar verdriet, maar...ze was ook redelijk en intelligent genoeg om de hele situatie goed te overzien en te beoordelen, ze durft de situatie onder ogen te zien, inclusief het persoonlijke karakter van haar eigen zoon te bekritiseren.

Zoals ik in een eerder blogbericht al eens opschreef: "Als je een baby krijgt, hoop je toch nooit dat (in dit geval) hij na 22 jaar waarschijnlijk 2 moorden op zijn geweten heeft?"

En dan zie je foto's van Joran als peuter, als kleuter, als klein kind.....en dan voel je toch een soort van brok in je keel en denk je bij jezelf: "Joran, jongen....hoe heeft het toch ooit zover met jou kunnen komen?" Beseft hij wel wat hij zijn ouders en familie aan heeft gedaan? Dringt dat wel tot hem door?

Maar ja.....uiteindelijk geldt dat natuurlijk voor de meeste misdadigers.
Ik bedoel....Hitler is ook ooit een baby geweest. Zijn moeder had waarschijnlijk ook nooit kunnen voorzien dat hij als volwassen man de meest verschrikkelijke dingen op zijn geweten heeft gekregen.

Maar....kijkend en luisterend naar de moeder van Joran voelde ik haar tweestrijd.
Aan de ene kant is er dat gevecht van: "Heeft mijn zoon wel of niet 2 moorden gepleegd? Houd ik mezelf voor de gek? Wil ik dingen niet weten?" en "Als hij het gedaan heeft zoek ik hem niet op in de gevangenis".
Aan de andere kant wil ze toch zorgen dat hij "te eten heeft" in de gevangenis, "dat hij schone kleren krijgt", dat hij "een schoon matras krijgt", want.....het is toch haar bloedeigen zoon!

En inderdaad, wat Joran's moeder al aangaf: "Waarschijnlijk kun je zoiets alleen begrijpen als je zelf moeder bent" en dat is denk ik ook zo.
Je kúnt nu eenmaal niet zomaar de denkbeeldige navelstreng van je eigen kind zomaar symbolisch doorknippen en zeggen "zoek het maar uit, prettig leven verder". Zo werkt dat gewoon (meestal) niet.

Veel reacties op internet klinken als: "Waarom de moeder niet wil inzien dat een verkeerde opvoeding de oorzaak is van Joran's gedrag" of "Wanneer is het misgegaan in de opvoeding?" en "dat er gefaald is in de opvoeding in het meegeven van normen en waarden" enzovoort (terwijl 2 broers van Joran blijkbaar wèl normaal in de maatschappij functioneren???? Dus.....waar blijf je dan met een veroordeling over een "slechte opvoeding"?). Maar....vanaf de zijlijn is het op deze manier zo gemakkelijk een vinger te wijzen en je oordeel geven is zo gemakkelijk. Meestal zijn dit soort opmerkingen ook afkomstig van mensen die zelf géén kinderen hebben.

Je probeert je kinderen altijd zo goed mogelijk op te voeden, maar.....welke daden ze ooit zullen verrichten, daar heb je niet altijd invloed op. Een misdadiger hoeft niet persé altijd het product te zijn van een "slechte opvoeding" of afkomstig te zijn uit een "a-sociale familie" ofzoiets dergelijks.

Ik had ooit een oom, die is inmiddels zo'n 13 jaar geleden overleden, maar....dat was ook zo'n type dat graag grote verhalen ophing, graag over van alles fantaseerde, ook wel eens heeft "vast gezeten", een beetje "eenvoudig" was in zijn manier van denken, die ook ineens heel agressief kon worden, stemmingswisselingen, een beetje een naief persoon, iemand die niet goed nadacht over dingen die hij veroorzaakte, omdat hij dat vermogen misschien niet had? Iemand die zich gemakkelijk liet beïnvloeden (vaak door de verkeerde mensen). Als hij nog geleefd had dan had ik hem, hoe cru dat ook mag klinken, waarschijnlijk tot dezelfde soort acties in staat geacht als een Joran van der Sloot.
En dat terwijl ooms en tantes (broers/zussen van die oom) toch compléét anders zijn. Nou ja, iedereen heeft zijn/haar eigenaardigheden, maar....wie heeft die niet?
Maar.....dan kan het toch volgens mij niet aan de opvoeding hebben gelegen.

Dus...hoe zit dat dan met Joran van der Sloot? Hoe komt het zover dat iemand zo wordt? Waarom blijft hij liegen? Waarom ziet hij zelf niet in dat hij zowel zichzelf als zijn familie hierdoor in discrediet brengt?

Maar.....als het inderdaad waar blijkt te zijn dat o.a. de FBI Joran naar Peru heeft gelokt.....dan zijn die mensen die daarvoor verantwoordelijk zijn, inclusief alle "poppetjes" die NU om Joran heen hangen.....met een nóg grotere en nóg smerigere "manipulatie" en "gedraaierij" bezig dan Joran zèlf ooit in zijn hele leven heeft gedaan! (en áls dat inderdaad zo blijkt te zijn, kleeft er, in mijn ogen, onderhand net zoveel bloed aan de vingers van die mensen als aan de handen van Joran!)

Ik vind het wel frappant dat ik in begin vrijwel 1 van de weinigen was die altijd heeft gezegd: "Er kloppen veel dingen niet aan die zaak".
Ook hetgeen ik gezegd heb over de camera in het hotel. Ik ben nog steeds van mening dat ik de camerabeelden "te scherp en te duidelijk" vind voor een eenvoudige bewakingscamera en dat ik het ook heel erg raar vind dat die camera toevallig nèt boven de kamer hangt waar Joran zijn kamer had.

Nu zegt bijvoorbeeld misdaadjournalist John vd Heuvel dat hij dit alles ook maar vreemd vindt en dat hij denkt dat het misschien wel eens een camera van de FBI geweest zou kunnen zijn. (Daarbij heeft de Telegraaf geschreven dat er bij het hotel waar de vermoorde Stephany is gevonden, bij de bewuste kamer helemaal geen camera's hangen die gericht zijn op die kamer! Bovendien verbleef er in het hotel ook een undercover agent en hebben de eigenaars van het hotel inmiddels een spreekverbod opgelegd gekregen!)

Er zijn nog steeds dingen in deze zaak die niet kloppen, maar ik ben bang dat hier zoveel "sterke" machten bij betrokken zijn, dat we daar nooit achter zullen komen.

Maar goed, het zal je zoon toch maar zijn die in een Peruaanse gevangenis zit.
Als er inderdaad wordt bewezen dat Joran sowieso de moord op Stephany gepleegd heeft, dan ben ik toch een soort van huiverig voor de toekomst.
Hij zou dan iets van 35 jaar gevangenisstraf krijgen, maar.....ik heb maar steeds het voorgevoel dat Joran die 35 jaar niet vol maakt op 1 of andere manier.
Of hij doet zichzelf iets aan of een ander zal hem ombrengen. Dat idee heb ik toch een beetje. Joran gaat dit niet volhouden.

Als bewezen wordt dat hij de moorden heeft gepleegd, dan verdient hij uiteraard straf, maar....ik heb gewoon nog steeds het idee dat heel veel dingen in het proces niet eerlijk verlopen, maar....het ergste is misschien, dat die hele moord misschien nooit gepleegd had hoeven worden als Amerika/de FBI Joran met rust had gelaten en hem niet naar Peru hadden gelokt, want dan hadden de dingen misschien wel heel anders gelopen! Denk daar maar eens over na. Misschien dat de dingen die dan door hun Karma zijn veroorzaakt ook ooit weer bij hen terugkomen?

Tja....Joran van der Sloot..... De hele wereld ziet hem als monster, maar zijn moeder kan dat eigenlijk maar moeilijk accepteren, omdat ze in hem nog steeds "de kleine Joran van toen" ziet. Het is moeilijk te moeten inzien dat, iemand van wie je veel houdt, je eigen zoon nota bene, zo het verkeerde pad op is gegaan. Dat iemand die je vertrouwde en veel vertrouwen hebt gegeven, datzelfde vertrouwen diverse malen ernstig beschaamd heeft en dat is nog maar zacht uitgedrukt.

Het interview dat de moeder van Joran gaf wordt nu al overal op internet beoordeeld, maar met name VERoordeeld! Maar....nogmaals, vanaf de zijlijn is het gemakkelijk je oordeel te geven. Je hoopt toch van je lang zal ze leven NOOIT dat je kind zich in zo'n situatie werkt? En...ookal heeft Joran nóg zulke verschrikkelijke dingen gedaan, het blijft toch haar zoon. Je zoon definitief los laten....probeer het maar eens!

Zoals ik al eerder aangaf in een eerder blogbericht; er zijn alleen maar verliezers in dit verhaal. Zowel Joran als zijn familie, maar ook de familie van beide vermoorde meisjes! Joran is natuurlijk verantwoordelijk voor zijn eigen daden en als hij schuldig is, moet hij nu eenmaal bestraft worden, dat lijkt me logisch. Maar om dit alles dan maar toe te schrijven aan een "slechte opvoeding"?
Het zal voorlopig denk ik ook een innerlijk gevecht/tweestrijd van Joran's moeder blijven; Blijft ze ondanks alles toch degene die, na ooit zijn luiers te hebben verschoond, hem nu óók enigszins uit de shit blijft helpen of.....zal ze uiteindelijk toch die navelstreng voorgoed doorknippen? Ik geef het je te doen....