Super Mario 25 jaar! Woohoo!!!

Toen mijn zoon Riccardo (inmiddels 13 jaar) ongeveer 3 á 4 jaar was, speelde hij al met het grootste gemak op de Nintendo 64, alsof het letterlijk met de paplepel was ingegoten. Het is eigenlijk bijna ongelooflijk hoe snel die kinderen die spelletjes door hebben (terwijl wij als "volwassenen" er toch vaak iets meer moeite mee hebben.....)

Mijn dochter Michelle (bijna 6 jaar) is nog niet zo fanatiek als haar broer op die leeftijd, maar.....ze weet wèl prima overweg met de "Nintendo DS" (Bij vriendjes en vriendinnetjes.... Ze loopt al meer dan een jaar te "zeuren" dat ze er graag 1 wil hebben, maar doorgaans kosten deze spelcomputers nogal bedragen die je niet zomaar eventjes uitgeeft. Echter....zou het wel eens kunnen zijn dat ze de "DS" zeer binnenkort voor haar verjaardag krijgt?????)

Toen ik zo oud was, dus een jaar of 3 á 4 jaar, wist ik nog niet eens wat een computer was! Laat staan een spelcomputer. Het bestond namelijk nog niet! Ik maakte zelf pas zo in de 2e helft van de jaren 80 voor het eerst kennis met de "Commodore 64". Een echte computermonitor bestond nog niet, je sloot gewoon een oude televisie aan dat als monitor dienst deed! De "spelletjes" stonden nog op (jawel!) casettebandjes!

Het laden van zo'n spelletje duurde een eeuwigheid! En als het dan eenmaal geladen was.....mooie realistische beelden, dat bijna niet van "echt" te onderscheiden is? Vergeet het maar! Je had bijvoorbeeld een soort van "tennis", maar dat waren gewoon 2 witte streepjes en een punt/blokje, dat van de ene naar de andere kant geschoten werd. Blokkerige figuurtjes, meer was het niet (maar voor toen vonden wij dit al heel wat!). Na de Commodore 64, kwam geloof ik de Commodore 128. Mijn broer spaarde daarna nog voor de "Amiga".

Op een gegeven moment kreeg je de zogenaamde "Game & Watch" LCD spelletjes (ook van Nintendo). Het zag er een beetje uit zoals de "DS" er nu ongeveer uitziet, maar dan iets eenvoudiger. Er stond ook maar 1 spelletje op. Je had ze met 1 screen, maar ook met een multi-screen (2 schermpjes boven elkaar). De beeldkwaliteit? Tja.....niet zoals je dat heden ten dage gewend bent natuurlijk. Het waren een soort zwarte figuurtjes, met misschien af en toe een kleurtje op een grijze achtergrond, maar...wij wisten toen niet beter, dus wij vonden het al heel wat!
Ik weet nog dat, toen ik op de MAVO zat, op een gegeven moment iedereen met die "Game & Watch" LCD spelletjes op het schoolplein stond, dus het was best wel een behoorlijke rage toen.

Eind jaren 80 maakte ik voor het eerst kennis met de "Gameboy" (je raadt het al....ook van Nintendo). Hiermee kon je wel verschillende spelletjes spelen (die op zogenaamde ROM-cartridges stonden, een soort vierkante, meestal grijze, cassette achtige dingen) en het beeldscherm was gewoon een klein zwart-wit LCD schermpje. Ergens eind jaren 90 kregen we pas te maken met een kleurenschermpje, maar.....nog steeds niet met de beeldkwaliteit zoals we dat nu kennen.

De ontwikkeling op computergebied ging maar door en door (en nu nog steeds natuurlijk).

Mijn zoon is geboren in 1997, maar....zo klein als hij was stond hij als peuter/kleuter al met het grootste gemak met de Nintendo 64 zijn eerste spelletje uit te spelen. Dat was een spelletje van Mario.
We hebben het spelletje talloze keren voorbij zien komen, het bekende Mario muziekje ontelbare keren gehoord, duizenden keren gehoord hoe onze zoon (Riccardo) weer enkele "gouden muntjes" had gewonnen in het Mario spelletje.

Zelf waagden we ook nog wel eens een poging, maar....we bleken zelf lang niet zo "handig" te zijn met het computerspelletje als destijds onze peuter/kleuter. Er volgden nog vele andere spelletjes, Mario Kart bijvoorbeeld, Yoshi (nog altijd 1 van mijn favoriete Nintendo figuurtjes), Bouncer, en ga zo maar door.

De beeldkwaliteit van de Nintendo 64 was al een enorme vooruitgang. Het leken wel een soort mini tekenfilmpjes. In "onze" tijd was Mario nog gewoon van houterig/blokkerig figuurtje, maar de Nintendo 64 Mario had toch al wel een soort van "cartoon" achtig figuurtje.

Mede door de "gamecomputer" passie van onze zoon, blijf je zelf ook een beetje op de hoogte van alle ontwikkelingen op game gebied.
Op een gegeven moment kwam de Nintendo "Gamecube", die alweer iets betere beeldkwaliteit had. Maar toen kwam de Playstation (van Sony)....de beelden waren nog natuurgetrouwer (maar geen Nintendo product, dus geen Mario spellen...).

Inmiddels, zoveel jaartjes later, hebben wij, net als heel veel Nederlanders, de Nintendo Wii in huis staan.
De beeldkwaliteit wordt steeds natuurgetrouwer, de interactiviteit steeds beter. Er wordt steeds meer mogelijk.

Het is niet geheel onwaarschijnlijk dat we over enkele jaartjes weer een ander type spelcomputer in huis hebben staan, want...de ontwikkeling staat niet stil.

Maar.....wat voor ontwikkeling er ook reeds heeft plaatsgevonden op "gaming" gebied, hoeveel spelletjes ik ook voorbij heb zien komen in de loop der jaren.....1 computerspel figuurtje is eigenlijk altijd gebleven in al die jaren: Mario, de Italiaanse loodgieter.
Vandaag bestaat hij precies 25 jaar (Woohoo!!).

Het is leuk om te zien dat Mario ook in de loop der jaren een bepaalde "evolutie" heeft doorstaan, van "blokkerig" figuurtje tot natuurgetrouw, bijna 3D kwaliteit figuur.
Tevens is het een leuk gegeven dat er inmiddels toch weer verschillende generaties met het figuurtje zijn opgegroeid, min of meer. Nog steeds worden er wereldwijd miljoenen spelletjes van Mario verkocht.

We hebben thuis verschillende soorten spelletjes, maar....op 1 of andere manier blijft Mario altijd 1 van de leukste spelletjes om te spelen.
Mario blijft leuk voor alle leeftijden, van jong tot oud. De spelletjes zijn niet, wat je noemt, "extreem gewelddadig". Voor de 30 plussers (zoals ik) roept het soms af en toe een beetje nostalgie op, maar ook de kleinsten onder ons zijn vaak onmiddellijk onder de indruk van Mario.

De laatste Mario spelletjes staan nog wel op het verlanglijstje hier, maar.....net zoals de Nintendo DS....het zijn vaak niet bepaald bedragen die je "zo maar eventjes" uitgeeft. Gelukkig prijzen ze zo nu en dan nog wel eens wat af in de winkel, dus.....wie weet? (hebben we tenminste nog iets te wensen)

In ieder geval....Mario....namens verschillende generaties hier.....HAPPY 25th BIRTHDAY!! Woohoo!!!