Camcorder

Wat ik me nog met name van mijn opa (van mijn moeders kant, want de opa van vaders kant heb ik helaas nooit gekend, hij overleed ruim 2 jaar voor mijn geboorte) herinner (ook de opa van mijn moeders kant is al enkele jaartjes niet meer onder ons) is dat hij heel vaak aan het fotograferen en aan het filmen was. Mijn opa had zelfs een donkere kamer en ontwikkelde vaak zelf zijn eigen foto's of hij liet dia's maken (ook iets dat je volgens mij nergens meer ziet, maar soms verlang ik nog wel eens terug naar gezellige familie dia avonden, met zo'n groot wit scherm in de huiskamer). Ook was mijn opa dus regelmatig met een filmcamera in de weer. Video bestond nog niet, dus dat waren van die films die je dan echt nog d.m.v. zo'n projector moest kijken (ook op zo'n wit scherm, die dus ook voor de dia's werd gebruikt). Zo'n filmcamera was een hele uitgave en een hele luxe in die tijd. Toch bestonden filmpjes geloof ik uit louter 3 minuten of zoiets dergelijks. Helemaal precies weet ik het niet meer.

Toen ergens in de jaren 80 verschenen de eerste videorecorders, waarmee je dus ook tv programma's kon opnemen. Dat was me wat! Tijdens verjaardagspartijtjes hoefden mijn ouders geen wit scherm meer op te zetten en de filmprojector neer te zetten. Nee...voortaan deed je een videofilm in je videorecorder. We hadden eerst Betamax, later dus VHS.
En toen....kwamen ook de eerste videocamera's!! I.p.v. 3 minuten kon je toen wel iets van anderhalf uur op een bandje zetten of zo.
Ik herinner me trouwens nog dat toen de videocamera's net in kwamen er op een gegeven moment zelfs een tv wedstrijd werd uitgezonden, ik meen bij de TROS, gepresenteerd door Wim Bosboom. Mensen konden zelf hun "mini filmpjes" inzenden. Mensen werden ineens heel creatief en er werden echt een soort van mini speelfilmpjes ingezonden. Voor die tijd was dat heel bijzonder.(internet bestond nog niet, dus laat staan film upload sites als YouTube e.d.)

Ik denk dat zo eind jaren 80, helemaal precies wanneer weet ik niet meer, mijn ouders ook hun eerste videocamera kochten. God allemachtig, als je het vergelijkt met de videocamera's van nu.....mijn ouders liepen te zeulen met een enorm bakbeest van een videocamera, een soort videobandjes die ongeveer de grootte hadden van cassettebandjes en de accu's die je ervoor nodig had waren ook ongeveer net zo groot als een cassettebandje, alleen dan wel ongeveer 3 á 4 keer de dikte ervan. De cameratas had qua formaat iets weg van wat je nu een weekendtas zou noemen. Maar ja...het was voor die tijd wèl een enorme luxe als je zoiets in huis had.

En dan nu....wordt er eigenlijk al enkele jaren door bijna niemand meer nog "analoog" gefilmd. Tegenwoordig gaat alles 9 van de 10 keer digitaal.

We konden het ons eigenlijk heel lang niet veroorloven, maar begin van dit jaar hebben we dan toch eindelijk zelf maar een "camcorder" (zoals dat inmiddels genoemd wordt) aangeschaft. Een niet al te dure, want dat valt helaas buiten ons budget, maar tegenwoordig zijn er ook hele leuke camcorders te verkrijgen in de "low budget" klasse. Het is een Samsung SMX K40SP Flashcam geworden. Geschikt voor o.a. 1080 full HD, hdmi etc., met 65x zoom lens. Het was misschien niet zo'n hele dure camera (voor ons duur genoeg) en misschien kan de camera lang niet zoveel als een hele uitgebreide "dure" camera, maar voor ons is het voldoende. Het is immers maar gewoon voor de hobby, gewoon voor bijzondere gebeurtenissen (voorstellingen van de kinderen op school, gebeurtenissen met onze band, vakanties, dat soort dingen). Omdat onze huidige computer het niet (meer) aankan, heb ik nog geen pogingen gedaan tot het bewerken van filmpjes enzovoort, dus hoe dat in zijn werk gaat weet ik nog niet, daar moet ik allemaal nog achter zien te komen. Voorlopig al best wel leuke dingen ermee gefilmd. Volgens mij ook best helder qua beeldkwaliteit enzo, dus....voor het geld dat de camera heeft gekost best een leuk ding voor die prijs. En het formaat? Het past zo in de palm van mijn hand. Wat een wereld van verschil met vroeger met die camera die mijn ouders vroeger hadden! Géén grote zware tassen meer meezeulen, wat een opluchting!
Geen grote cassettes meer mee om de film mee op te nemen, maar van die kleine SDHC 8GB kaartjes. Dit scheelt ook aanzienlijk als je een zwakke rug hebt. Als ik vroeger die camera van mijn ouders mee had, dan voelde ik het wel aan mijn rug, daar heb ik nu gelukkig geen last meer van.

Toch is het wel eens handig om je handen vrij te hebben (of als je zelf ook eens op de film verschijnt i.p.v. alleen maar anderen, omdat jij nu eenmaal degene bent die altijd staat te filmen....), dus...heb ik onlangs ook een statief erbij gekocht. Een Hama star 63 tripod (met 2 waterpassers erin verwerkt). Een betrekkelijk voordelige statief, eenvoudig in de bediening. Geen uitgebreid duur ding, helemaal niet nodig in mijn geval. Ik gebruik het immers slechts hobbymatig.
Als ik wel eens tijdens voetbalwedstrijden op tv die fotografen langs de kant zie zitten met zo'n enorme joekel van een lens op die fotocamera's, dan kan ik me voorstellen dat je inderdaad een wat duurder en beter statief nodig hebt, maar in mijn geval voldoet zo'n eenvoudig ding prima. Ik had nog nooit met een statief gewerkt, maar je kunt er wel hele leuke dingen mee doen. Ik had gedacht dat het misschien moeilijk uit te vouwen was enzovoort, maar dat viel gelukkig hartstikke mee.

Onlangs las ik ergens dat er zelfs al een 3D videocamera op de markt is gekomen. Daar ben ik best wel benieuwd naar. Ook naar hoe dit soort dingen zich in de toekomst gaan ontwikkelen.

Soms vraag ik me wel eens af....mijn opa, die ik dus nooit gekend heb...als die nog eens terug zou komen op aarde? Dan denkt die man volgens mij dat hij in een "science fiction" film is beland.
Bijna iedereen heeft een auto, bijna iedereen heeft een tv (kleuren tv nota bene!), video/dvd, alle uitvindingen die sinds ongeveer 40 jaar geleden zijn uitgevonden.... Het is toch eigenlijk allemaal maar een wonder! Om op de camcorder terug te komen....eigenlijk bijna niet te filmen!