Rouw

Langzaam aan begint er in Nieuwegein bij meerdere mensen door te dringen wat er gisteren gebeurd is. Steeds meer Nieuwegeiners rouwen om de dood van de nog maar slechts 4 jarige Kimberley. Er worden bloemen en knuffels neergelegd bij de woning die gisteren is uitgebrand. Langzaam aan wordt er ook steeds meer bekend over de slachtoffers van de brand en hoe de brand aan de Bergwal in Nieuwegein is ontstaan.

De brand is ontstaan door een opgerolde haspel (die gebruikt werd t.b.v. de kerstverlichting) die niet helemaal uitgerold was, waardoor de haspel te heet werd en er brand ontstond. Die brand is schijnbaar zo snel uitgebreid dat de bewoners geen schijn van kans hadden om weg te komen. De moeder heeft uit alle macht geprobeerd haar dochtertje te redden, maar tevergeefs. Ook een oudere buurman heeft geprobeerd te helpen, maar ook dit mocht niet baten.
De vader was op het moment van de brand aan het werk en dus niet thuis.

Ookal ken ik het gezin niet persoonlijk, toch blijft dit verhaal maar door je hoofd spoken. Dat je in een mum van tijd, binnen luttele seconden, je kind kunt verliezen. Dat je uit alle macht hebt geprobeerd het te redden, maar dat je uiteindelijk machteloos staat. De moeder weet zelfs nog niets over de toestand van haar dochter, want zij wordt in het ziekenhuis in slaap gehouden.

Dat zij straks dit vreselijke nieuws pas te horen krijgt als ze wakker wordt, terwijl iedereen het al weet, dat is toch eigenlijk afschuwelijk?
Ik heb ergens iets opgevangen dat Kimberley woensdag begraven wordt. Geen idee of men morgen al bedoelt of volgende week. Ik moet er niet aan denken dat de moeder in slaap gehouden wordt tot ná de begrafenis van haar eigen dochter? Ik mag toch alsjeblieft hopen dat men dit niet op die manier laat gebeuren?
Een kind verliezen is al onverteerbaar, laat staan dat je dan óók nog eens een keertje geen afscheid kunt nemen. Dat mag gewoon niet zo gaan! Dat zou ik onmenselijk vinden.

Kimberley werd volgens het condoleanceregister (http://www.condoleanceregister.com/kimberley-1.html) geboren op 30-09-2005, dus een jaar jonger dan mijn eigen dochter, die overigens in dezelfde maand jarig is. Haar leven mocht slechts tot gisteren duren. Een kleine vrolijke kleuter die nog een heel leven voor zich zou moeten hebben.

Voor de ouders van Kimberley zullen alle kerst- en oud&nieuw dagen in de toekomst nooit meer hetzelfde zijn. Ik denk ook dat de hulpverleners, zoals brandweer e.d., dit toch zeker niet in de koude kleren gaat zitten wanneer het om een klein kind gaat.

Hoe gaat het straks in zijn werk als na de kerstvakantie de scholen weer beginnen en Kimberley nooit meer terugkeert bij haar vriendjes en vriendinnetjes in de klas? Hoe ga je om met rouwverwerking bij kleuters? (maar ook leraren en ouders van medeleerlingen) Hoe zullen de ouders van Kimberley hun leven straks weer oppakken als alle media aandacht verdwijnt, maar....op den duur ook de aandacht van de mensen om hen heen, want.....zo gaan die dingen meestal (heb ik al een aantal keren van dichtbij meegemaakt, dus ik spreek uit ervaring). Hoe dan ook...het overlijden van je eigen kind maakt een diepe wond die uiteindelijk nooit meer echt zal helen, want het littteken zul je altijd blijven houden.

Ik kwam vandaag op internet overigens ook alweer reacties van mensen bij nieuwsberichten tegen, die ik hier maar niet zal herhalen. Mensen die denken op die manier "grappig" te zijn, die zou je ter plekke af moeten schieten. Sorry dat ik dit nu even zo op die manier zeg, maar ik vind het echt ongehoord zoiets. Zulke mensen zijn duidelijk dom, hebben totaal geen inlevingsvermogen of respect en beseffen niet waarmee ze bezig zijn. Ik kan me daar echt enorm boos over maken.

Ik vond 2 foto's van Kimberley. Zo'n prachtig klein guitig vrolijk knap meisje...
Hoe kun je daar nu misselijke grappen over maken, wanneer dat lieve kleine meisje komt te overlijden? Zulke mensen hebben geen hart, zelfs geen hersens.
Als je dat lieve koppie ziet dan snijdt de wetenschap dat ze maar slechts 4 jaar oud mocht worden je dwars door je ziel! Het leven kan soms zó oneerlijk zijn!

Nachtmerrie

Vandaag kreeg ik een soort van dejavu, maar dan eentje die ik liever niet opnieuw gehad had willen hebben.

In mei 1998 was ik werkzaam op een kantoor voor accountant- en belastingadviseurs, vlakbij zwembad Merwestein, hier in Nieuwegein. De 11e van diezelfde maand zal ik nooit vergeten. Er reed namelijk een ambulance met een noodgang voorbij met een luid loeiende sirene. Het zal wel suggestie zijn geweest, maar op 1 of andere manier klonk die sirene indringender en onheilspellender dan anders. Ik kreeg een heel raar gevoel van binnen dat zei dat er iets heel ernstigs was gebeurd.

Mijn onheilspellende gevoel bleek helaas te kloppen, want enkele dagen erna, op 23 mei, overleed een slechts 7-jarig jongetje, Casper van Leeuwen, die tijdens het schoolzwemmen "verdronk" tijdens het vrij zwemmen, toen 'onderwijzend personeel en zwembadmedewerkers Casper zomaar vanuit het afgescheiden instructiebad naar het andere deel hebben laten gaan, waar tal van andere baden zijn. Het personeel heeft verder niet meer op hem gelet. Het jongetje had nog geen zwemdiploma. De door twee meisjes gewaarschuwde badmeester heeft Casper uit het water van het diepe bubbelbad gehesen, waar hij minstens tien tot vijftien minuten in het water moet hebben hebben gelegen. De jongen lag een paar dagen in coma, waarna hij is overleden.

Ik was toen zelf bijna net een jaar moeder van mijn 1e kind, dus de wetenschap dat het jongetje was overleden en dat mijn voorgevoel na die nare sirene helaas klopte, dat kwam best wel aan. Ik heb die ouders toen zelfs nog een kaartje gestuurd uit medeleven. Enige poos daarna ontving ik een heel mooi bedankkaartje met een persoonlijke noot, dat de ouders het zo gewaardeerd hadden dat er aan ze gedacht en met ze meegeleefd was. Ik heb het kaartje altijd bewaard.

Vandaag, 28 december 2009, ruim 11 jaar later, was het weer zo'n rare dag.
Ik zat op kantoor (inmiddels elders in Nieuwegein) toen ik een luid loeiende brandweerauto voor bij zag en hoorde rijden, ook weer richting Merwestein.
Ook weer met zo'n vreemd gevoel van..."wat zou er gebeurd zijn?"
Misschien iets met vuurwerk (rond deze tijd van het jaar)?
Maar een poos later kwam er een luid loeiende gele ambulance voorbij. Was er toch iets ernstigers aan de hand?

Vanavond bij SBS Nieuws kreeg ik het antwoord op mijn vraag.
Op de Bergwal, een flat die pal naast zwembad Merwestein staat, is hevige brand geweest, waarbij een 4-jarig meisje (Kimberley) is overleden.
Toen zij uit de brand werd gehaald leefde het meisje nog, maar zij was er zeer slecht aan toe. In het ziekenhuis is zij toch helaas bezweken aan haar verwondingen. De moeder ligt nog ernstig gewond in het ziekenhuis.

Bij zo'n bericht is het net of je weer een enorme klap in je gezicht krijgt. Verbrande spullen en een uitgebrande flat zijn eventueel vervangbaar, maar....je eigen kind voorgoed verliezen is de ergste nachtmerrie van iedere ouder.
Het meisje was nog maar 4 jaar! Bij zulk nieuws krijg je een enorme brok in je keel en ben je eigenlijk sprakeloos. De vader was op het moment van de brand niet thuis. Wat een onbeschrijflijk verdriet moet dit zijn voor beide ouders. Het is iets waar je nooit meer overheen komt. Het is een vreemd gevoel dat er wederom op zo'n korte afstand van je eigen huis zich zo'n enorme ramp voltrekt.
Je vraagt jezelf onmiddellijk af of je het meisje misschien gekend hebt, of je haar wel eens op straat hebt gezien etc.

Soms zou je wel eens willen dat je de tijd kon terugdraaien, dat je vreselijke rampen als dit ongedaan zou kunnen maken.

Dat deze ouders over een aantal dagen het nieuwe jaar in moeten gaan zonder hun dochter, zoiets is onverteerbaar. Ik wens alle nabestaanden oprecht zeer veel sterkte toe bij het verwerken en dragen van dit verlies.

Suffe neuzenwinkel

Enkele collega's op het werk (meiden van begin 20) lieten onlangs in een gesprek onderling weten dat ze Xenos maar een "suffe neuzenwinkel" vonden, want "ze hebben daar altijd van die "duffe" dingen waar je niets mee kan".

"Oeps"....is wat ik dacht, want ik val dan dus blijkbaar in de categorie "suffe neuzen". Eigenlijk een soort "computernerds", maar dan anders. Blijkbaar houd ik dus van "duffe dingen waar je niets mee kan" en is het niet openlijk ervoor uitkomen dat je "graag winkelt bij Xenos" dus eigenlijk net zoiets als verzwijgen dat je eigenlijk toch stiekem wel graag de roddelbladen leest, maar dat je dan zegt dat je daar helemaal niet van houdt en dat je ze toevallig altijd alleen maar bij de kapper leest??? Of dat mensen zeggen niet van soaps op tv te houden, maar stiekem toch naar GTST kijken? Of...dat mensen zeggen dat de humor van een André van Duin of Tineke Schouten totaal niet aan hen is besteed, omdat het "te volks", "te gewoontjes", "te ordinair" is, of omdat ze dit niet bij hun "image" vinden passen ten opzichte van hun werkgever of collega's e.d., maar...het eigenlijk stiekem toch wel leuk vinden?

Hmmm....Xenos is dus "duf" en "stoffig" blijkbaar (terwijl ik overigens op internet ook ergens een foto zag van de Amerikaanse zangeres Madonna die "betrapt" - en dus ook gekiekt - was tijdens haar bezoekje aan een Xenos filiaal, dus....een flitsende populaire wereldberoemde zangeres houdt blijkbaar ook van een bezoekje aan zo'n "suffe neuzenwinkel") (jazeker, de winkelketen bestaat ook in het buitenland).

Maar......of ik er nu een suf imago van overhoud of niet, zal me een grote zorg zijn. Ik beken....ik kom zo nu en dan graag eens snuffelen bij de Xenos! Ik weet het.....Xenos hoort ook bij winkelketen "Blokker" (en Blokker is nu typisch weer zo'n winkel waar ík zo weinig mee kan, vreemd genoeg) (ik koop daar natuurlijk ook zo nu en dan artikelen, maar ik heb beduidend minder affiniteit met Blokker dan met Xenos), maar Xenos heeft gewoon toch even nèt veel leukere artikelen te koop.

Ik heb wel wat met die "rotan" artikelen, de "oud hout" meubelen, de leuke en grappige "frutsel" dingetjes die er vaak in de schappen liggen en ga zo maar door.

Afgelopen week kon ik het ook niet laten om een klein gedeelte van mijn maandsalaris acher te laten bij Xenos in ruil voor;
- een klein formaat oud hout kastje met 3 laden
- 2 x een Buddha als afbeelding op Canvas

Sommige dingen voel je blijkbaar aan, zonder dat je het van te voren weet. Ik zocht namelijk iets waar ik mijn make-up netjes geordend in op kon bergen, zodat er niet meer her en der overal oogschaduw doosjes en oogpotloden e.d. verspreid liggen. Het was altijd een bende op mijn kaptafel en dat was ik zat. Ik wilde er eigenlijk alleen niet teveel geld aan spenderen. Geen achterlijk dure make-up opbergdozen, maar gewoon iets eenvoudigs. Iets van plastic/kunststof vond ik niet zo'n geslaagd idee. Het zou namelijk niet bij de rest van de slaapkamer passen. Van de week had ik ineens een ingeving om op de bovenverdieping van Xenos te gaan kijken. Laat daar nu precies hetgeen staan dat precies aan mijn smaak voldeed!
Er stond een oud houten mini ladekastje en dat was eigenlijk meteen regelrecht in de roos, precies wat ik zocht! Het ladekastje staat dus nu "mooi te wezen" op mijn kaptafel. Ik ben er helemaal "happy" mee!

Toen ik het kastje in de winkel zag had ik daar meteen iets anders gezien dat mijn aandacht trok; 2 grote canvas doeken met op allebei een Buddha afbeelding. Eigenlijk zocht ik al een hele poos zoiets dergelijks, maar meestal zijn dat soort dingen best wel prijzig in andere winkels. Het zal natuurlijk goedkoper materiaal en zo zijn, maar...."what the heck", als ik me er maar in kan vinden, ja toch, niet dan? Zo niet, dan toch!
Op onze slaapkamer hingen nog steeds van die "Anne Geddes" baby achtige afbeeldingen, maar die was ik na zoveel jaren eigenlijk een beetje zat aan de muur, dus het werd eens tijd voor iets "nieuws".


Het was nog even een gedoe om de Buddha doeken op te hangen. Althans...die boven het bed was zo gepiept, maar die andere...tegenover het bed kostte wat meer moeite. De vorige bewoner van dit huis had namelijk ooit het "briljante" idee om een televisie letterlijk "in de muur" te plaatsen en had daarvoor dus een heel stuk gips weggezaagd. Er zat dus oorspronkelijk een heel gat in de muur en toen wij daar zouden gaan wonen heeft de bewoner het wel weer netjes dicht gemaakt, maar...desondanks blijf je een soort van "groot vierkant" zien onder het behang. Vandaar dat wij er ooit een hele grote ingelijste poster overheen hadden gehangen, zodat het lelijke vierkant aan het oog onttrokken was.
Helaas bleek de afmeting van de Buddha canvas nèt iets te klein om het vierkant te bedekken, waar ik aanvankelijk van baalde, maar.....problemen zijn er om opgelost te worden, dus.....kreeg ik ineens de ingeving om een originele Indonesiche lap stof, die ik ooit eens van iemand gekregen heb, eerst aan de muur te hangen en daar overheen dus alsnog de Buddha canvas te hangen. Het bleek zowaar te werken, briljant!! Dus...zo uitgedacht, zo gedaan!!

En zo kreeg onze slaapkamer nèt weer even een ander "nieuw" tintje.

Tja, ik heb wat met "buddha's". Helemáál niet vanuit een religieuze achtergrond of zoiets dergelijks, maar gewoon omdat ik ze leuk en mooi vind.
Her en der heb ik ook wel wat buddha's door het huis heen verspreid staan (en heus geen dure, want die kan ik helaas niet betalen, maar ik ben tevreden met hetgeen ik heb staan, ik vind ze gewoon leuk). Een redelijk grote buddha (zie foto) prijkt bij ons in de huiskamer (de foto is overigens niet bij ons thuis genomen, maar bij degene van wie ik de buddha ooit heb overgenomen), die is ook niet zo standaard als de meeste buddha's die je wel eens te koop ziet staan, dus dat "niet zo standaard" is dan wel weer iets dat ik leuk vind. Buddha's hoor je eigenlijk te krijgen, zeggen ze, maar dan kan ik lang wachten vrees ik. Ach, af en toe mag je jezelf toch ook wel eens iets cadeau doen?

Affin....vanaf heden "waakt" buddha over ons in de slaapkamer ;-)

Ben weer staande bij!

"Jaaaa hoooorrrrrr, daar is 'tie weer!!!" zou de herkenningstune van de "Dik Voormekaarshow" klinken. Oftewel....ik ben weer staande bij, I'm back, ik ben terug van weggeweest....ik ben d'r weer!

Afgelopen week best flink beroerd geweest. Geen Mexicaanse griep (voor zover ik weet), maar wel flinke buikgriep die nogal hardnekkig was. Erg moe, dus ook veel geslapen. Geen tot weinig eetlust, maar voor eventjes is dat ook niet zo heel erg. Maar langzaam aan weer opgeknapt. Eigenlijk was afgelopen zondag pas weer de eerste dag dat ik me weer redelijk "fit" voelde.

Die dag ook nog wel rustig aan gedaan en meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat nieuwe bandfoto's (die op zaterdag 31 oktober gemaakt werden door fotograaf Martijn Lieffers) te gaan bewerken en de After The Silence website aan te passen; o.a. foto slide show erin gemaakt, nieuwsberichtje erop gezet, bandinfo pagina aangepast, nieuwe foto's erop enzovoort. Voor je het weet ben je al snel weer een paar uurtjes verder, maar dan is dat ook maar vast weer gedaan, want het was eigenlijk een klusje dat al gedaan had moeten zijn, maar doordat de modem het eerst niet deed en ik daarna ziek werd, kwam er eventjes niets van. Maar goed, niet alleen ik, maar ook de website van onze band is nu dus weer "staande bij".....

Bleugh!

Bleugh! Dat is zo ongeveer zoals ik me op dit moment voel.

Gisterenavond voelde ik me al niet "je van het", vannacht niet echt lekker geslapen, vanochtend heel moe (maar ik dacht dat dit kwam omdat ik de slaap niet echt had kunnen vatten), op mijn werk voelde ik me ook niet echt jofel.
Ik was eigenlijk blij dat ik vandaag maar tot 12 uur hoefde te werken.

Vanmiddag ineens koude rillingen (zelfs met een dik vest aan en een deken over me heen) en ineens last van buikgriep, met de nodige bezoekjes aan het toilet van dien.

Ik heb weinig tot geen eetlust. De geur van warm eten staat me sowieso al tegen, dus ik sla vandaag maar een beurt over. Net paracetamolletje genomen, dus ik ga zo maar weer eens onder de wol.

We zouden vanavond repeteren met de band. Echter belde onze andere gitarist ook al af dat hij ziek was, dus ik ben niet de enige die zich waardeloos voelt vandaag. Hopelijk voel ik me morgen iets beter. Bleugh!!!!

Weer internet!

Joepie!!!! We hebben weer internet!!!

Ruim een week zonder gezeten (daarnaast dus ook zonder telefoon). Aan 1 kant wel lekker rustig (er zijn nog zat klusjes in huis die gedaan moeten worden, dus wat dat betreft heb ik me niet echt verveeld en eindelijk eens een keer een aantal dagen geen telefonische enquetes en verkooptelefoontjes als je net zit te eten), maar aan de andere kant wel super lastig als je geen internet hebt. Je kunt niet internetbankieren, je kunt geen e-mails lezen en sturen (als je naast je persoonlijke mail ook de correspondentie onderhoudt voor een rockband dus helemáál vervelend!), je kunt geen wijzigingen doorvoeren op bepaalde websites, je kunt geen informatie opzoeken, ga zo maar door.
Gelukkig is de mobiele telefoon uitgevonden, dus de mensen die ons moeten kunnen bereiken weten ons nummer, dus dat scheelt weer. (alleen zul je altijd net zien dat die mensen bellen als je mobiele telefoon in de oplader ligt)

Toch zie je in die paar dagen eigenlijk hoe onze maatschappij tegenwoordig toegespitst is op het gebruik van internet, want als je zonder zit ben je toch wel meteen een soort van "gehandicapt" (kinderen gebruiken het bijvoorbeeld ook voor schoolwerkstukken). Maar goed, we hebben het overleeft en gelukkig was het maar een week, want we hebben wel eens van mensen gehoord dat ze ruim een MAAND (!!!) zonder internet hebben gezeten! Dat zou echt een ramp zijn hier (en eerlijkheidshalve ook ontwenningsverschijnselen teweeg brengen, ahum...).

Het is amper meer voor te stellen dat er ooit eens géén internet bestond. Wat dat betreft heeft de pc en internet een grote plek ingenomen in het dagelijkse leven.
Zoals ik al zei dus o.a. telebankieren, info op zoeken voor schoolwerkstukken, e-mailen, zaken regelen voor de band etc., maar ook programma's e.d. downloaden, contacten onderhouden via Hyves, online shoppen, reisinformatie, bloggen, enzovoort, enzovoort. Eigenlijk gewoon veel te veel om op te noemen.

Het is overigens niet helemáál een computerloze week geweest.
Bij een kennis nog geholpen met e-mail accounts te installeren (jazeker, er zijn nog steeds mensen die daar hulp bij nodig hebben....) en afspraken gemaakt voor wijzigingen aan een website. Mijn broer had ook nog hulp nodig bij het installeren van een programma, dus "computer klusbedrijf van den Hof" ;-) was druk in de weer, ha ha.

Hopelijk blijft mijn eigen computer nu ook goed werken.....

Modem stuk!

Sinds eergisteren avond is onze modem stuk (ik schrijf dit blogbericht dan ook vanaf een andere pc bij iemand anders thuis). Wat een ellende!
Op dit moment zitten we dus zowel zonder internet (en dus ook e-mail) als ook telefoon. Dit is balen!!

Gelukkig hebben we dan nog mobiele telefoon, dus communicatie is nog enigszins mogelijk. Wel eens geprobeerd om met je mobiel naar de klantenservice van Ziggo te bellen en dan je door een heel keuzemenu te worstelen? Dat is al een kunst op zich.

Modem meteen vervangen? Vergeet het maar!
Volgende week dinsdag komt er pas een monteur.
Ergens tussen 9.00 en 18.00 uur, is er gezegd. Nou, daar ben ik dan mooi lekker mee. Een week geen internet en telefoon en ik moet ook nog een dag vrij nemen.

Ik zou op bepaalde websites wijzigingen doorvoeren voor mensen. Dat kan dus nu niet.

Ik baal, baal, baal!!!!
Nou ja, ik heb gelukkig nog genoeg te doen in huis, maar....ik baal wel!!

Hopelijk ben ik snel weer online.... (ik baal nog steeds....)

Water in je vlees

Vanavond hebben we shoarma gegeten. Niet van de shoarmatent, maar gewoon lekker zelf bakken. Broodjes erbij, sausjes erbij (als je met z'n allen knoflooksaus eet maakt het voor de stank toch niet meer uit), sla erbij, mjummiejummie...smullen maar!!

Maar...wat zie ik weer voor de 100.000e keer gebeuren zodra ik het vlees in de pan gooi? Ja hoor, er zit weer eens water in het vlees!
Het maakt tegenwoordig niet meer uit waar je het vlees koopt. Of je nu bij de Lidl koopt (ja, wij kopen bij de Lidl en daar schamen wij ons nu toevallig eens helemáál niet voor!), of bij de Albert Heijn, de C1000, Super de Boer (binnenkort "Jumbo"?), Arie de Knaller of een andere slager....in al het vlees dat je tegenwoordig koopt zit water. Of je nu shoarma of kipfilet koopt of wéét ik veel wat voor vlees, je kunt er donder op zeggen dat er water uit sijpelt als je het in de pan doet en vervolgens staat er dus gewoon een behoorlijk laagje water in je pan.
Ik erger me er groen en geel aan! Iedere keer weer!!

Als je eens een keertje een rollade koopt en die in de pan wilt aanbraden, schroeit hij niet meer meteen goed dicht, omdat er water uit het vlees komt en dit water daarna ook blijft staan. Dus eigenlijk ben je dan zo'n beetje het vlees aan het koken i.p.v. braden of dichtschroeien. Hetzelfde verhaal met de shoarma en ga zo maar door. Echt volstrekt waardeloos!

Natuurlijk weet ik wel dat het water zogenaamd toegevoegd wordt om de prijs voor "ons consumenten" laag te houden (zeggen ze.....tja, wat voor smoes moet je anders verzinnen....?) (of is het stiekem toch gewoon minder vlees voor, d.m.v. water in te spuiten, meer gewicht en meer geld verkopen?), maar ik word er in ieder geval niet echt blij van. Echt reuze irritant!

Zo, dat wilde ik nou ff kwijt!

Oorpijn

Onze dochter, Michelle, is al ruim een week aan het snotteren en het hoesten (maar ja...dat is bijna iedereen die ik ken zo'n beetje aan het doen de laatste tijd, inclusief "moi"). Gisterenmiddag kreeg ze ineens vuurrode wangetjes en gilde ze het uit van de pijn; "Auw, oortje pijn!"
In eerste instantie geen koorts of verhoging. Bleef echter wel huilen, had ooknergens zin in, behalve op de bank liggen met haar eigen vertrouwde "dekentje" (Een wollen babydekentje uit de "John Lennon baby collectie", die sleept ze nog steeds overal mee naar toe. Een ander kind heeft een knuffel, onze dochter heeft dat dekentje. Die hoef je ook vooral niet beneden te laten liggen als ze naar bed gaat, want je kunt hem echt gaan halen. Hij moet ook af en toe "stiekem" in de wasmachine als ze het niet ziet, anders is ze niet te genieten. Michelle en haar dekentje zijn onafscheidelijk!).

Wel paracetamol gegeven tegen de pijn. Verder kon ik niet zoveel uitrichten, want de huisartsenpost was natuurlijk al dicht.

Warm eten wilde ze niet (normaal gesproken is ze een goede eter, dus als ze niet wil, is ze echt niet lekker), maar lekkere koele appelmoes ging er wel in, dus vooruit dan maar.

Vandaag is ze even bij de huisarts geweest. Neusspray gekregen. Verder zoveel mogelijk koorts in de gaten houden (vandaag had ze inderdaad wat verhoging) en paracetamol blijven geven.

We verwennen haar de komende dagen maar wat extra. Hopelijk is ze snel weer beter....

Theo en Thea

Onze zoon, Riccardo, kende acteur "Ajan Ederveen" eigenlijk voornamelijk van films, zoals bijvoorbeeld "Pietje Bell" of "Puk van de petteflet".
Dat Arjan eigenlijk ooit halverwege jaren 80 bekend is geworden met het legendarische duo "Theo en Thea" was bij onze 12-jarige tot voor redelijk kort geleden eigenlijk onbekend, laat staat dat onze zoon wist wat "Theo en Thea" was.

Het enige dat op dvd beschikbaar was en is, is de film "Theo en Thea en het tenenkaasimperium" met o.a. Marco Bakker. Dat is het enige filmmateriaal dat hij ooit van het komische duo heeft gezien.

Tot gisterenavond....want toen zond de VPRO, vanwege het 25 jarig bestaan van het programma "Villa Achterwerk", een Theo en Thea marathon uit! Wat een heerlijk jeugdsentiment met de bekende hazetandjes en vooral het befaamde intro van het programma.

Hallo wij zijn Theo en Thea
Is dat niet leuk hiep hiep hoera
We zingen een vrolijk liedje
Klap in je handen hopsasa
Tjonge jonge jonge
Is het al begonnen
Heb je ook weleens een leverworst gewonnen?
Hiep hiep hoera Theo Thea

Alleen jammer dat het 's nachts werd uitgezonden, want....tot 7 uur 's ochtends televisie kijken? Dat gaat me nu net te ver en houd ik ook niet vol. Dus...ik hoop eigenlijk stiekem dat de serie ooit eens overdag herhaald zal gaan worden of...dat ik in ieder geval de dvd "Theo en Thea in de gloria" kan bemachtigen ergens, want die schijnt ook nog te bestaan....
Theo en Thea...je houdt er van of niet. Van mijn ouders mocht ik er vroeger eigenlijk helemaal niet naar kijken, maar soms keek je stiekem toch, ahum...
En iedereen in de klas had die plastic hazetandjes, geweldig!
Ik hoop dat er weer wat meer op dvd komt, want dit moet absoluut bewaard blijven voor het nageslacht!

Spangas film

Sinds ongeveer 2 jaar wordt hier wekelijks (eigenlijk altijd onder etenstijd, dus zo'n beetje met bord op schoot....opvoedkundig dus héél erg verantwoord, ahum...) eigenlijk steevast de jeugdserie "Spangas" gekeken.

Spangas is een Nederlandse jeugd-soapserie, gemaakt door de NCRV en de makers van ZOOP (populaire jeugdserie tussen 2004 en 2007). De serie draait om de levens van een groep leerlingen op het Spangalis College.
Populaire karakters in de serie zijn o.a. namen als; Nassim, Jolé, Irmak, Flip & Tobias, Fay, Avalanche, Lana, Luxor e.v.a.

Na 2 succesvolle seizoenen als tv-serie kon het eigenlijk niet uitblijven dat er ook een heuse bioscoopfilm werd gemaakt.

Gisteren ben ik met Riccardo (onze 12-jarige zoon) naar de bioscoop geweest om de film te gaan bekijken, vergezeld van een grote bak met popcorn en iets te drinken erbij. Het was eigenlijk best wel weer een poos geleden dat we naar de bioscoop waren geweest, dus best wel weer erg gaaf om zo'n groot scherm voor je neus te hebben met èchte "surround sound" (onze cinema surround set thuis klinkt goed, maar in de bioscoop is het toch weer anders, klinkt nog nèt even beter...).

We gaan hier natuurlijk niet de inhoud van de film vertellen, want waarschijnlijk zijn de makers van de film daar niet echt blij mee, maar wij vonden het in ieder geval een hele spannende film. Goed camerawerk, goed acteerwerk!
We wachten met smart tot de dvd uitkomt...

Enne, ons volgende bioscoopavontuur is ook al bekend, want we hebben meteen maar kaartjes gehaald voor "This is it", de Michael Jackson film.
Die film móet je eigenlijk gewoon op een groot scherm gezien hebben met goede surround sound! Een gewoon concert van Michael Jackson zit er niet meer in, dus dan maar zo....
"De Storm" (over de watersnoodramp in 1953) lijkt me ook een hele goede film, maar ja....je kunt nu eenmaal niet alle films tegelijk zien....

Josje maakt K3 weer compleet!

De kogel is door de kerk; Josje (uit Nederland) maakt K3 weer compleet!

We hebben een 5-jarige dochter in huis, dus u begrijpt; ook wij hebben het tv-programma "K2 zoekt K3" op de voet gevolgd.
De avond uitzendingen waren eigenlijk net te laat voor onze dochter, maar uiteraard heeft Studio 100 daar ook rekening mee gehouden, want de herhalingen werden iedere woensdag erna
's middags uitgezonden. Heel netjes!

Studio 100...inmiddels meer dan 10 jaar zeer succesvol in Nederland en België. Mijn inmiddels 12 jarige zoon zat vroeger al, zo klein als hij was, ademloos te kijken naar "Kabouter Plop" of "Samson en Gert". Inmiddels is onze zoon eigenlijk "te oud" voor Studio 100, maar in de loop der jaren heeft "Gert", met inmiddels heel veel meer Studio 100 "iconen" dan alleen de hond Samson, een miljoenenbedrijf opgebouwd.
Vaak laten zowel publiek als media zich negatief uit over "Gert Verhulst" en zijn "imperium". Het zou te commercieel zijn, men zou erop uit zijn om het geld uit de zak te kloppen van ouders van al die duizenden kinderen die duidelijk gecharmeerd zijn van zoveel Studio 100 producties en programma's.

Natúúrlijk is Studio 100 commercieel bezig. Anders bouw je geen succesvol bedrijf op. Dat Studio 100 de zaken goed bewaakt en goed zakelijk bezig is....wat is daar eigenlijk mis mee? Met alleen "aardig zijn" en "geen overzicht" meer hebben op wat mensen binnen je bedrijf doen bereik je duidelijk niets in deze business, kijk bijvoorbeeld maar naar wat er met "The Entertainment Group" gebeurd is.

Ik denk dat het negatieve "kinnesinne" van mensen over Gert Verhulst/Studio 100 ook wel eens voortkomt uit louter jalouzie en wangunst.
Ik vergelijk Gert Verhulst wel eens met een soort van "Walt Disney" van de lage landen (Wie had gedacht dat er ooit zo'n wereldwijd mega imperium zou ontstaan omdat iemand ooit een keer "Mickey Mouse" bedacht?) (En tja....Walt Disney....over commercieel gesproken!) Het is toch eigenlijk prachtig als je, zoals met "Disney" of "Studio 100", zo'n "sprookjeswereld" kunt creëren die al zoveel generaties kinderen (en volwassenen???) blijft boeien!

Studio 100 heeft mensen in dienst die duidelijk goed weten en aanvoelen wat kinderen leuk vinden. Dat moet ook wel als je succesvol wilt zijn, want als kinderen iets niet leuk vinden, draaien ze net zo gemakkelijk hun hoofd om, zo simpel is dat. Kinderen vinden iets leuk of niet, een tussenweg is er niet!

Ook "K3" is een concept waar wel degelijk goed over na is gedacht. "K3" is al een bedrijf op zich, zou je zo kunnen stellen. "K3" is meer dan alleen 3 zingende en acterende meiden op een podium. Daar zit een heel batterij aan mensen achter die drommelsgoed weten waar ze mee bezig zijn.
Ook "K2 zoekt K3" is natuurlijk een heel goed tot in de puntjes uitgedacht tv-programma. Dat blijkt ook wel als je programma meer dan 3 miljoen kijkers trekt!
In diverse fora op internet leken ouders zich soms nog drukker te maken over dit programma en over de uitslag dan de kinderen zelf, wat op zich ook wel grappig is.

Natuurlijk kun je jezelf altijd afvragen in hoeverre het programma "echt" was en in hoeverre het gewoon simpelweg een héle goede wekelijkse promotie stunt was en dat eigenlijk alles allang beslist (tot aan de winnares aan toe???) was in de Studio 100 kantoren? Er staat een theatertour van op zijn minst 80 (!!!) optredens voor de deur. Het gaat er bij mij namelijk niet in dat een goed doordacht mega bedrijf als Studio 100 de kwaliteit van die optredens laat afhangen van een winnares die vanaf nu nog tot 9 oktober a.s. (dus nog amper 5 dagen tot aan de start van hun tour) de tijd zou krijgen om alle liedjes en de hele K3 show in te studeren.
Al wekenlang zie je op tv een reclamespotje voorbij komen waarin Karen en Kristel hun nieuwe K3 tour aankondigen met een silhouet dat hun nieuwe collega zou moeten voorstellen. Ga dat silhouet eens vergelijken met winnares Josje (met paardenstaartjes en al) en....het komt wel héél eng en sterk met elkaar overeen.

De andere 2 finalisten waren ook erg goed. Tot voor kort werd binnen ons huis nog getwijfeld of het een strijd tussen Madelon en Josje zou gaan worden (alhoewel onze zoon al heel lang riep dat "Josje" zou gaan winnen!). Noa is ook een uitstekende zangeres, maar...qua "K3 plaatje" klopte het voor ons niet helemaal.
Madelon vonden wij qua fysiek wel heel goed in het plaatje passen, maar...toen zij gisteren tijdens de show heel "theatraal" een K3 liedje bij de piano stond te zingen, wisten we eigenlijk al dat Madelon hierop zou worden "afgerekend" omdat de zang een te "musical" achtige aanpak had i.p.v. het wat "kleiner" te houden als "pop" liedje. Iets dat Josje dus weer wèl uitstekend deed (evenals de danspasjes, maar dat is niet zo vreemd, aangezien Josje een dansopleiding genoten heeft)!
We denken echter wel dat zowel Madelon als Noa hele goede kansen maken om ergens anders goed aan de bak te komen. Madelon zien we misschien nog wel eens terug in een musical van Joop vd Ende bijvoorbeeld??? (het zou zomaar kunnen...) We denken ook dat Madelon een "te sterke" persoonlijkheid heeft om K3 meisje te zijn en dat, wanneer zij bij K3 was gekomen, dit in de toekomst misschien nog wel eens zou kunnen zijn gaan botsen...is althans ons gevoel hierover. Madelon heeft beslist hele goede kwaliteiten in huis, maar wij denken dat we haar vast nog wel eens op een andere plek gaan terugzien (Misschien wel in een andere Studio 100 productie? De tijd zal het leren....).

Vanaf het begin stond de volgorde voor ons eigenlijk al vast, zoals die uiteindelijk ook daadwerkelijk werd bekend gemaakt. Er móest natuurlijk als eerst een Nederlands meisje uit, anders zou de show voor onze Vlaamse kijkers niet echt interessant meer zijn. De 1e zou dus Madelon worden en dat bleek te kloppen.
"Dan wordt het Josje" werd hier in de huiskamer meteen al geroepen. Toen zowel de jury-uitslag als de "publieks" uitslag bekend werd gemaakt werd dit alleen maar bevestigd. Karen en Kristel mochten dan zogenaamd de "einduitslag" bepalen, maar....eigenlijk wist iedereen het gewoon al dat Josje de "uitverkorene" was.

Of de uitslag dan echt helemaal eerlijk is gegaan en of Studio 100 ècht zoveel risico durft te nemen om een winnares amper een week de tijd te geven om een show voor op zijn minst 80 optredens tot in de puntjes te laten instuderen? We zullen er nooit achter komen.

We weten in ieder geval wèl dat de nieuwe single "MamaSé" ongelooflijk goed in je hoofd blijft hangen (zelfs mijn echtgenoot werd er vanochtend mee wakker....het moet toch niet gekker worden! Ha ha) en dat mijn 5-jarige dochter de tekst al bijna letterlijk mee kan zingen. Weer een briljante en pakkende compositie van K3 componist Miguel Wiels!
(Al moet ik als ik het nummer hoor bij sommige fragmenten in het liedje bij vlagen soms ook denken aan "The Riddle" - een grote hit in de jaren 80 - van Nik Kershaw, maar...dat zal wel toeval zijn, en...bestond de titel "MamaSé" al vóór het overlijden van Michael Jackson - Wanna be starting something - of pas erna? Maar ja....uiteindelijk lekker belangrijk, want als je de hitparade napluist, is K3 beslist niet de enige act die af en toe eens wat "leent" uit andere muziek....en het klinkt gewoon goed, kinderen zijn er enthousiast over, dus daar gaat het uiteindelijk om)

Mijn dochter is nu al weken lang aan het vragen wanneer we nu "eindelijk eens naar K3 gaan", dus....ik vrees dat ook deze moeder in de nabije toekomst in een zaal vol met kinderen mee staat te swingen op "Oja lé lé" en "MamaSé". Ach...bedacht concept of niet....van K3 word je vrolijk, zowel jong als oud (je wilt niet weten hoeveel moeders er afgelopen schoolfeest, op de school van onze 2 kinderen, K3 stonden te zingen tijdens de karaoke!), dus....in deze sombere kredietcrisistijd....is een beetje vrolijkheid af en toe wel nodig, dus van mij mogen ze nog wel een poosje doorgaan.

Maarre...het wordt tijd om een einde te breien aan dit blogbericht, want mijn dochter moet in bad. Drie keer raden welke muziek ze daarbij aan wil....; heyoh, heyah mama niyehoh, heyah mama hiyehoh, hehe hehehe hehe he......

Het zoveelste tramongeluk

Al jaren en jaren klagen en discussiëren mensen uit Utrecht, Nieuwegein en IJsselstein over de gevaarlijke oversteekplaatsen zónder slagboom op verschillende locaties bij de sneltram die tussen Utrecht en IJsselstein of Nieuwegein-Zuid rijdt.
Ik begrijp het eigenlijk sowieso niet waarom er op sommige plekken wèl slagbomen staan en op andere plekken weer niet (terwijl op sommige plaatsen, waar geen slagbomen zijn geplaatst, er toch ècht wel hele drukke en gevaarlijke verkeerssituaties aanwezig zijn).
Opvallend is dat er in IJsselstein minder ongelukken met de tram plaatsvinden omdat daar slagbomen zijn geplaatst. In Nieuwegein en Utrecht, waar dus beduidend minder slagbomen aanwezig zijn, zijn helaas veel meer ongelukken te betreuren.
Op sommige plekken staan dan stoplichten en signaleringssystemen i.p.v. slagbomen, maar...zelfs die werken niet altijd naar behoren en vaak moet je alsnog een paar keer links en rechts kijken voordat je oversteekt om gevaarlijke situaties te voorkomen. In Nieuwegein en Utrecht lijken de gemeentes echter nog steeds niet aan de slagbomen te willen, omdat dit voor meer "opstoppingen" in het verkeer zou zorgen.

Echter...zolang als die tram al rijdt hebben zich dus al verscheidene ongelukken voorgedaan, waarvan veel ernstig en enkelen zelfs met dodelijke afloop!

In de nacht van vrijdag 25 september op zaterdag 26 september j.l. was het wederom raak! Een snorfietser is onder de tram geraakt en op zondag 27 september is hij aan zijn verwondingen overleden. Het dodelijke slachtoffer was slechts 25 jaar jong.

Ik kende het slachtoffer zelf niet, maar een collega van mijn werk kende hem goed en ook een neef van mij was bevriend met deze jongen; Ricky Berrens.
Uit de verhalen die je leest en hoort over Ricky kun je waarnemen dat het om een levenslustige jongen ging die hield van veel vrolijkheid, een jongen die ervan hield om van het leven een feest te maken.

De bloemenzee op de plaats van het ongeluk groeit.
Vandaag is Ricky begraven op begraafplaats Tolsteeg te Utrecht (waar ook mijn beide oma's en een opa begraven liggen). Wat moet dit een zware dag geweest zijn voor zijn ouders (en wat moeten zij nog een zware periode tegemoet gaan).

En dat alleen maar....omdat men in Nieuwegein en Utrecht het al jaren niet nodig vindt om meer veiligheid voor de mensen te creëren d.m.v. simpelweg slagbomen te plaatsen. Blijkbaar is een mensenleven nog steeds minder belangrijk dan dat je een paar minuutjes langer voor een dichte slagboom moet wachten.

Ricky....die is er niet meer.
Wanneer wordt men bij de gemeente eens wakker? Of...is het slechts een kwestie van wachten op het volgende (dodelijke) slachtoffer? Ik vrees helaas het ergste....

Nieuwe blogsite

Tot op heden had ik alleen een blogspot site waar ik louter berichtjes over mijn belevenissen omtrent muziek plaats. Soms zijn er echter ook nog wel eens andere onderwerpen waarover een mens "van zich af wil schrijven", dus...daarom nu naast Muziekfanaat.blogspot.com nu ook Ingridschrijftenblijft.blogspot.com in het leven geroepen....