zaterdag 30 april 2011

Koninginnedag 2011

Nog een euro....en nog een euro....en nog een euro!

Nee, dit is niet een commercial voor die ene bepaalde supermarktketen, maar....de prijzen op de vrijmarkt vanmorgen kwamen wel redelijk overeen met de tekst uit die reclame ;-) Hier een euro'tje, daar 50 cent....zo kun je nog eens aan wat leuk speelgoed komen voor een prikkie.

Vanmorgen met ons gezin de vrijmarkt op Vreeswijk, Nieuwegein bezocht.
Anders gingen we nog wel eens naar het Muntplein, maar aangezien we dat vorig jaar eigenlijk behoorlijk vonden tegenvallen, zijn we dit jaar direct maar naar Vreeswijk gegaan. Een zonovergoten Koninginnedag! (zoals het eigenlijk hoort, maar volgens mij was het vorig jaar, als ik me goed herinner, alleen maar 1 en al nattigheid vanwege de regen, dus....goed weer is niet altijd vanzelfsprekend)
Tussen alle "troep" van andere mensen (waar we zelf ook al genoeg van hebben, ahum....) toch nog het e.e.a. kunnen vinden om aan onze eigen "troep" toe te voegen....
Mijn dochter heeft zich kunnen verblijden met wat speelgoedpaarden (die had ze namelijk nog niet....uche uche...), een barbiepop (ook die had ze nog niet, ahum...) en een mooi roze sieradenboxje met speeldoosje erin (dus zodra je die open doet, hoor je muziek en draait het ballerina danseresje...), nog een leesboekje en wat losse dingetjes, en als klapper op de vuurpijl, 3 lappenpoppen van K3! (die laatste sleept ze nu al de hele dag overal mee naar toe....)

En voor mezelf? Ik dacht aanvankelijk niet veel te vinden....totdat ik bij 1 kraampje een heuse Michael Jackson pop tegenkwam! (voor een, ik kan wel zeggen, behoorlijk prikkie...) Voor wat dat betreft heb ik dus best wel behoorlijk "gescoord" vandaag ;-)
Van dat slenteren word je altijd best wel moe, maar als je wat leuke dingetjes op de kop hebt kunnen tikken voor weinig, is dat op 1 of andere manier altijd minder erg.

Vanmiddag nog heerlijk van het zonnetje kunnen genieten in de tuin (het meeste stuifmeel is gelukkig met die regenbui voor het weekend voor een groot deel weggespoeld, dus dat levert dan toch weer iets minder hooikoorts klachten op).
In de loop van de middag/avond begon het wel wat meer te waaien, maar ondanks dat toch ook nog een lekkere barbeque met ons viertjes kunnen doen. Het roseetje smaakte ook goed! ;-)

Al met al een geslaagde Koninginnedag 2011!

William en Kate

Gisterenochtend samen met mijn dochter van 6 toch maar eventjes de televisie aangezet voor "The Royal Wedding" van de Engelse Prins William en Kate Middleton.
Normaal gesproken ben ik niet iemand die zich heel erg met het koningshuis bezighoudt, zowel niet met het Nederlandse als met een willekeurig buitenlands koningshuis, maar naar de huwelijksplechtigheid van Prins William was ik toch wel een beetje nieuwsgierig.

Als tiener was ik namelijk helemaal stapel op alles wat met Prinses Diana te maken had. Knipsels, ansichtkaarten, zelfs boeken verzamelde ik van haar. Toen mijn ouders met het zangkoor van de kerk een weekend naar Engeland gingen en ik dat weekend bij een Engels penvriendinnetje sliep, zijn we ook nog in de Westminster Abbey geweest. De kathedraal waar Prinses Diana op 29 juli 1981 met Prins Charles trouwde.
Het gebouw was gigantisch! We hebben er zelfs nog grapjes staan maken, want in die kerk hing ergens een soort van plaquette met de tekst "Rare Billy" of zoiets dergelijks. Nu spreek je "rare" in het Nederlands natuurlijk anders uit dan in het Engels en het heeft dan ook nog eens een andere betekenis, dus reden genoeg voor wat "onderbroekenlol", om het zo maar uit te drukken. Er waren ook graftombes in de kerk te vinden, dus plaatste iemand de opmerking "Zo lopen ze nog eens over je heen"....waarop een ander weer reageerde "Ach, dat doen ze nu ook al!".... Hilariteit alom...

Westminster Abbey was dus gisteren ook de locatie waar Prins William en Kate Middleton trouwden. Nogmaals, ik ben normaal gesproken niet zo koningsgezind of zo, maar de trouwerij van Prins William had toch wel iets speciaals...

Ik was zelf bijna 11 jaar toen Prins William in 1982 geboren werd. Ik heb de foto's en knipsels verzameld waarop Prinses Diana voor het eerst met "baby" William uit het ziekenhuis kwam na de bevalling, daarna de 1e officiële foto's met "baby" William, samen met zijn ouders, Diana en Charles. In 1984 werd zijn broer Harry geboren.
De foto's van het hele gezin met 2 kleine peutertjes staan me nog zó op het netvlies gebrand, als het ware... Ik heb die jongens toch een soort van zien "opgroeien"....

Charles en Diana zijn dan in 1996 gescheiden (ze leefden al een poosje niet meer samen). En dan opeens een jaar later...1997, die 31e augustus...komt dat verschrikkelijke bericht dat Prinses Diana dodelijk verongelukt is.
Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik zat namelijk min of meer nog in mijn "kraamperiode" van de geboorte van onze zoon Riccardo (geboren 23 juli van datzelfde jaar).
We zaten 's morgens in bed nog wat televisie te kijken, toen opeens een bericht in beeld kwam dat het programma zo zou worden onderbroken vanwege het overlijden van Prinses Diana.....
Ik zei nog tegen mijn man "Wat is dát nu weer voor een flauwe grap!".... Maar het was dus helaas geen grap, het was bittere waarheid. Die kwam wel even aan, zeg maar.....alsof je een enorme klap in je gezicht kreeg. Van zulke gebeurtenissen word je dan even "stil".
Het moment dat Diana's kist naar Engeland was teruggevlogen en de kist op het vliegveld door militairen werd gedragen....ijzingwekkend, kippenvel! Die enorme bloemenzee voor het koninklijk paleis, die letterlijk kilometers lang en groot was!

Ik kan me nog zo goed herinneren dat de dag dat Diana werd begraven, zaterdag 6 september, je zowat een kanon op straat kon afschieten. Het was letterlijk dood- en doodstil op straat! Iedereen zat voor de televisie, de uitvaart te volgen. Het kleine bloemstukje met witte bloemen op de kist, met slechts de woorden "mummy", afkomstig van William en Harry, heel indrukwekkend. (en ook toen was de Westminster Abbey de locatie waar de uitvaartdienst van Diana plaats vond)

En dan nu gisteren...die "kleine" William van toen....toch nu een "volwassen" vent...in een prachtig uniform met een rood jasje...met zijn broer(tje) aan zijn zijde...klaar voor het huwelijk. Je zag die 2 broers samen zo trots naast elkaar staan, een beetje ginnegappend onder elkaar...en ik dacht "Kon Diana hier maar bij zijn en wat zou ze trots zijn geweest!" En dan kijk je naar het gezicht van William en dan zie ik hoeveel William als 2 druppels water op zijn moeder lijkt!
Dezelfde ogen, dezelfde gezichtsuitdrukking, bijna griezelig en mooi tegelijk.

Inmiddels zijn William en Kate dus getrouwd. Ik kan alleen maar voor die 2 jonge mensen hopen dat hun huwelijk gelukkiger en voorspoediger zal verlopen dan het huwelijk van Charles en Diana. Ik kan niet in de toekomst kijken, maar dat is wat ik voor ze hoop.

Waar ik wel blij om was....met die enorme drommen toeschouwers voor het paleis...dat er niet 1 of andere "gek" tussen liep met "rare plannen" of zo. Ik bedoel...er hoeft er maar 1 "halve gare " te lopen met een bom of zo, met alle nare gevolgen van dien. Gelukkig is dat dus niet gebeurd.

En mijn dochter...die zat zich alleen maar te vergapen aan al die paarden die continu in beeld waren en natuurlijk de trouwjurk (want alle meisjes van 6 dromen toch van zo'n prinsessenjurk? ;-) ).

Ik weet dat al die berichten over "The Royal Wedding" zo langzamerhand bij heel veel mensen de neus uit komen, maar....dit blogje móest ik toch nog eventjes schrijven.

By the way....zou Kate nog "wagenziek" zijn geweest na het ritje in de koets?.... ;-)

donderdag 28 april 2011

Het regent, het zegent

Het regent! Een hoop Nederlanders zullen er waarschijnlijk niet blij mee zijn dat het zonnetje zich vandaag niet zoveel laat zien zoals dit afgelopen dagen het geval was. Maar heel veel Nederlanders zullen aan de andere kant waarschijnlijk ook wel min of meer "opgelucht" zijn, net als ik....en dan doel ik met name op alle hooikoorts patiënten.

Als kind heb ik eigenlijk nooit echt last gehad van hooikoorts, maar op 1 of andere manier heb ik er dus last van gekregen sinds mijn 1e zwangerschap. Geen idee hoe dat komt, maar het is nu eenmaal zo.

Ieder jaar is het weer "raak". Eigenlijk heb ik niet eens de weersvoorspelling meer nodig in dat geval, want voordat Helga van Leur of Pietje Paulusma of een willekeurige andere weervrouw of weerman heeft voorspeld dat het "beter weer" gaat worden, hebben mijn allergische reacties dit al lang en breed aan mij duidelijk gemaakt. Jeuk en irritatie aan de ogen, een loopneus, jeuk in mijn neus en gehemelte en ga zo maar door.

Ik heb er wel medicatie voor gekregen, maar dit jaar is het voor het eerst dat mijn allergische reacties nog nooit zo erg waren als de jaren ervoor.
Het gevoel dat op een gegeven moment je hele hoofd "vast" zit, alsof je neus zich continu vanzelf opblaast....dat idee. Voor het eerst dit jaar dat de medicatie niet bepaald aanslaat. Opeens krijg je dan dezelfde klachten als bij een verkoudheid. Ja, ik ben zelfs mijn stem kwijtgeraakt! Een aantal dagen achter elkaar niet kunnen praten. Voor sommige mensen misschien lekker rustig....maar voor jezelf vreselijk vermoeiend (vooral als je 2 kinderen in huis hebt, die elkaar zo fijn "in de haren zitten" af en toe....leuk hè kinderen? Je krijgt er zooooo veel voor terug! ;-) ).

Overal buiten lag alles bezaaid met groen/gele stuifmeel. De tuinstoelen, de tafel, echt alles! (dus kun je nagaan wat er dan nog door de lucht heen dwarrelt) Zelfs alle auto's in de straat waren "geel".
Het was op een gegeven moment eigenlijk niet echt leuk meer om "buiten in het zonnetje te zitten", want binnen no-time had ik dan weer last van niesbuien of ik kon een heel pak tissues vol snuiten.

Gisterenavond was het al een beetje miezerig buiten, maar vandaag dan toch wat echte regenbuitjes. Ik hoop dat al die groen/gele stuifmeel daarmee voor een groot deel een beetje wegspoelt en hopelijk worden de allergie klachten daarmee ook een stuk minder, want die hooikoorts komt me zo langzamerhand letterlijk en figuurlijk mijn neus uit!

Dat ik niet de enige ben die dit jaar extreem veel last van hooikoorts heeft, blijkt wel uit dit artikel op Nu.nl (vandaag gepubliceerd)

woensdag 20 april 2011

Alphen

Wat gaat er in vredesnaam om in het hoofd van een 24 jarige jongen...als hij de ene dag nog paastakken gaat kopen bij een bloemist....en de volgende dag schiet hij diezelfde bloemist keihard neer...? Die bloemist heeft het uiteindelijk wel overleefd (vraag niet hoe), maar...loopt nog steeds met een kogel in zijn lijf die nog niet verwijderd kan worden.

Zaterdag 9 april.... Het was een stralende zonnige dag. We hadden hier in de achtertuin "bandoverleg" (van mijn band After The Silence). Iets dat we eens in de zoveel tijd doen, om dingen over de band te bespreken die we liever niet onder het repeteren doen, omdat we dat eigenlijk "zonde van de tijd" vinden, plus dat je tijdens een repetitie toch niet zo gericht met een overleg bezig kunt zijn....denken wij...je wordt toch afgeleid op 1 of andere manier.

Opeens meldt iemand, die nieuwsberichten op zijn mobiele telefoon zit te lezen, iets over een schietpartij in Alphen a/d Rijn.... Pas nadat het bandoverleg heeft plaatsgevonden en we de 1e televisiebeelden zien, dringt pas echt tot ons door hoe erg en zorgwekkend de situatie is.

Uiteindelijk hebben 6 mensen de schietpartij niet overleefd (plus 1, de dader zelf, maakt het dodental in zijn totaliteit op 7 mensen).

Voorheen gebeurde zulke dingen eigenlijk "alleen maar in het buitenland"...in Amerika, of Duitsland....maar nu dus ook in Nederland.
De situatie deed ook een beetje denken aan het verschrikkelijke drama op Koninginnedag 2009 toen Karst T in Apeldoorn met zijn auto door de dranghekken en een hele menigte mensen reed, die op dat moment naar de Koninklijke stoet aan het kijken waren. Hierbij lieten 8 mensen het leven, waaronder Karst T zelf.


En nu had er op zaterdag 9 april eenzelfde soort drama afgespeeld, maar dan in Alphen a/d Rijn. Even na 12 uur 's middags vuurde een verwarde jongen, Tristan van der Vlis, honderden schoten af op willekeurige voorbijgangers in winkelcentrum De Ridderhof (een neef van mijn vader en zijn vrouw wonen er vlakbij, maar waren daar die dag gelukkig niet aanwezig) (mijn zoon is ook wel eens op het bewuste winkelcentrum geweest en....ook bij het Albert Heijn filiaal waar de dader andere mensen en zichzelf doodschoot). Gezien de hoeveelheid schoten die de dader heeft afgevuurd, mag het eigenlijk nog een wonder heten dat er niet nog meer (dodelijke) slachtoffers zijn gevallen!

Ik word alleen wel een beetje moe van alle programma's waarin deze schietpartij zo "uitgemolken" wordt met psychologen enzovoort. Ellenlange gesprekken over "hoe dit soort dingen te voorkomen" etc. Terwijl ik dan bij mezelf denk...volgens mij kun je dit soort dingen, hoe triest ook, gewoon helaas nooit voorkomen!

Toch vanmiddag even naar de herdenking op tv bij de NOS gekeken. Dan zie je 6 pilaren op het podium met bloemen, die symbool staan voor de 6 neergeschoten slachtoffers die de schietpartij helaas niet hebben overleefd. (wat ik persoonlijk wel mooi vond is dat toen alle namen van de overleden slachtoffers werden opgenoemd, alle pilaren stuk voor stuk middels een "spotlight" verlicht werden)
   
Onder de dodelijke slachtoffers 1 man die nota bene gevlucht was uit Syrië omdat het daar niet veilig was en dan in Nederland wordt doodgeschoten. Ook die mevrouw van die kledingwinkel, Margriet ter Haar (zoals bijna iedere Nederlander haar naam nu zal kennen), die nog uit alle macht andere mensen probeerde veilig te stellen en eigenlijk anderen daadwerkelijk het leven heeft gered, maar...het uiteindelijk met haar eigen leven moest bekopen (die mevrouw verdient, als het aan mij persoonlijk ligt, postuum een koninklijke onderscheiding!).
Maar ook een echtpaar, beiden omgekomen....en die daarom 2 pleegkinderen achterlaten. Het zijn verschrikkelijke verhalen.
Tegelijkertijd moet ik dan ook denken aan de familie van Tristan van der Vlis. Zijn ouders.... Wat voor een periode gaan die mensen door? Ook voor hen is dit vreselijk! Zij hebben hier ook nooit om gevraagd! Hier ga ja als ouder zijnde toch nooit van uit, dat jouw kind op latere leeftijd zoiets verschrikkelijks veroorzaakt? Zoiets wil je als ouder natuurlijk nooit. Als je kinderen krijgt, hoop je dat ze in goede gezondheid opgroeien en evenwichtige mensen worden. Daarom is het voor de familie van Tristan net zo verschrikkelijk als voor de slachtoffers (voor zover zij eigenlijk niet gewoon beiden slachtoffer zijn van deze ramp).

Zoals ik mijn blog al begon....wat gaat er gaat er om in het hoofd van zo'n jongen als hij de ene dag paastakken koopt bij de bloemist en de volgende dag diezelfde man neerschiet? Je begrijpt het niet....en wil het misschien ook niet eens begrijpen.

Toch ga je (onbewust?) zelf ook op een andere manier dan voorheen naar een winkelcentrum. Want in principe kan zoiets overal gebeuren.
Het is misschien onzin om nu ineens overal "beren op de weg" te zien, want...zo'n situatie als in Alphen....dat gebeurt natuurlijk (gelukkig) maar zelden.

Toch...vind ik het wel tekenend voor hoe de maatschappij tegenwoordig in elkaar zit. De maatschappij wordt steeds meer veeleisend, alles moet beter, sneller, enzovoort. Mensen zijn steeds meer op zichzelf, de maatschappij wordt steeds individualistischer.
Door de komst van internet lijkt het alsof we steeds meer met elkaar verbonden zijn, maar....mede door internet zonderen ook steeds meer mensen zich af!
Vroeger sprak je gewoon af met vrienden.....tegenwoordig wordt er steeds meer "gechat"....
Dit soort dingen hoeven natuurlijk niet persé altijd meteen naar zorgwekkende situaties te leiden en heus niet alle jongeren die schietspelletjes op de computer spelen zijn potentiële moordenaars. Dat is natuurlijk grote onzin!
Maar....er is wel iets veranderd in onze maatschappij!
Vroeger zei je netjes goedemorgen of goedemiddag tegen de chauffeur als je de bus in stapte. Tegenwoordig....is zo'n buschauffeur ook niet meer zijn leven zeker. Mensen stappen chagrijnig de bus in of....als het even tegen zit, kan die chauffeur zelfs een knal voor zijn hoofd krijgen (of erger).
Als je iemand tegenwoordig al een paar seconden te lang aankijkt, heb je soms al een reden voor een conflict!
Waarom zijn mensen tegenwoordig zo ongeduldig, zo grimmig, zo...niet sociaal tegenover elkaar?

Als ik soms lees dat tegenwoordig wel eens leraren op school in elkaar geslagen worden....omdat een leerling bijvoorbeeld een slecht cijfer heeft gekregen... Jongens, waar gaat dit naar toe? Wij zaten vroeger ook wel eens te "keten" in de klas, maar....daar bleef het dan ook bij! Je had tenminste nog enigszins respect t.o.v. je leraar!

Mensen vinden tegenwoordig dat je alles maar mag en kunt zeggen.
Maar soms verandert "vrijheid van meningsuiting" in sommige situaties ineens in een "gebrek aan respect"!

De maatschappij wordt steeds grimmiger, steeds agressiever, steeds minder met respect, steeds onpersoonlijker, steeds meer "ikke ikke ikke en de rest kan..."....

Ik kan me zo voorstellen dat er mensen zijn die het persoonlijk in zo'n maatschappij niet redden er gaandeweg andere en er extremere ideeën op na gaan houden en...in sommige gevallen zal het zelfs escaleren.

Is dat misschien ook bij Tristan van der Vlis gebeurd? Ik weet het niet, ik durf het niet te zeggen. Maar griezelig vind ik het wel....dat een (wat ik tenminste uit verhalen heb begrepen) "stille" wat verlegen jongen....ineens kan veranderen in zo'n verschrikkelijk dodelijk monster!

Je loopt eigenlijk nooit meer echt argeloos in een winkelcentrum of een pretpark of andere plekken waar veel mensen zijn. Overal lijkt tegenwoordig het gevaar op de loer te liggen. Zelfs op scholen en kinderdagverblijven....is de veiligheid (van kinderen in dit geval) niet meer gewaarborgd.

Dan kun je jezelf gaan opsluiten....jezelf nergens meer vertonen...maar dat is de bedoeling denk ik niet. Het lost immers ook niets op.
Het enige is toch proberen om op een zo aangenaam mogelijke manier verder te leven en er iets van te maken met zijn allen.

Maar 1 ding wordt eigenlijk toch wel weer duidelijk.
Het klinkt zo cliché, maar....geniet van het leven....zoals vandaag bijvoorbeeld van het zonnetje...het zijn van die kleine dingen allemaal, maar.....het leven kan zomaar ineens over zijn, dus probeer er iets van te maken!

De slachtoffers en nabestaanden van de ramp op 9 april 2011 in Alphen a/d Rijn wens ik in ieder geval heel erg veel sterkte toe!